اقتباس؛ راه نجات سریال سازی!

یک نویسنده اصلا به اقتباس نیاز ندارد زیرا اگر به سال های زندگی خودش توجه کند به قدری مطلب و موضوع وجود دارد که می تواند با پرداختن به همان ها بدون نیاز به اقتباس از یک اثر هنری یک اثر نو و خوب را که مخاطبان نیز همیشه به دنبال هستند بسازد.

نویسنده سریال تلویزیونی «نسیم‌رویا» ادامه داد: اگر بنز 2023 به ایران بیاید تعداد معدودی قادر به تعمیر و استفاده آن هستند، افرادی هستند که توانایی کار کردن و یا قدرت استفاده از این ماشین را داشته اند، آثار اقتباسی هم همینگونه است می توان چند اثر مشهور جهان را استفاده کرد تا دلیل انواع برخورد با انواع معضلات فرهنگی را بیان کرد. به عنوان مثال داستایوفسکی «جنایت و مکافات» را هم بر اساس ایده های خودش از حوادث جامعه نوشته است و به آن ها پرداخته است و اگر یک نویسنده ایرانی همان ایده های را برای ساخت یک اثر ایرانی استفاده کند و اقتباس کند باید بررسی کند که چقدر مشکلات جامعه خودش با مشکلات جامعه ای که داستایوفسکی در آن زندگی کرده است نزدیک است و شباهت دارد و می تواند همگن و هماهنگ باشد. می توان گفت 90 درصد مشکلات جامعه ای که داستایوفسکی در آن زندگی کرده است در ایران وجود ندارد زیرا سبک زندگی ها با یکدیگر متفاوت است.

حسن مشکلاتی، نویسنده در این باره به خبرنگار برنا گفت:

مشکلاتی با مروری در گذشته توضیح داد: جامعه باید نویسنده را انتخاب کند و هر کسی نویسندگی نکند زیرا حاصل آن وضع موجود است. سریال های پر مخاطبی مانند کت جادویی، سفر سبز، پس از باران و … با کم ترین هزینه ها نوشته و ساخته می شد. آن زمان نویسندگان موافق بودند تا هرشب اسمشان در تیتراژ سریال ها نباشد به شرطی که بینندگان فیلم ها و سریال های خوب ببینند اما ادامه پیدا نکرد و آن چیزی که بسیار می توانست به نفع کل ادبیات نمایشی ما باشد بهم خورد و همه متضرر شدند. اکنون هم می توان آثاری این چنینی نوشت بدون اینکه هزینه های میلیاردی شود.

بخوانید:  کامران قاسم‌پور به فینال رسید
نویسنده سریال «کت جادویی» بیان کرد: کلمه اقتباس باید از ادبیات ایران حذف شود زمانی که ما این همه موضوع و مطلب داریم که می توانیم با توجه به آن ها یک اثر جذاب بسازیم چرا باید به دنبال یک اثر یا یک کتاب خارجی برویم که بر اساس موضوعات آن قصه بنویسیم. فیلمنامه نویس باید خودش مولف و داستان نویس باشد.

این نویسنده ادامه داد: نویسنده اگر مطالعه نداشته باشد نمی تواند نویسنده باشد، یک نویسنده ای که برای یک جامعه داستان می نویسد حداقل 50 تا 100 کتاب را مطالعه کرده است و با داستان های بزرگ جهان آشنا است و اگر اینگونه نباشد یک نویسنده چگونه می تواند خوب بنویسد و درست درک کند و به همه نقاط جامعه نگاه کند و نقاط قوت و ضعف جامعه را پیدا کند.

حسن مشکلاتی در پایان گفت: در اساس نباید یک نویسنده‌ای باشد که 5 رمان مطالعه کرده باشد و برای جامعه هم نویسندگی کند زیرا این فاجعه است، اینگونه مسائل موجب می شود افراد ناکارامد روی کار می آیند و به یک موقعیت هایی می رسند که مناسبشان نیست و موجب می شود تا به وضع کنونی دچار شویم.



منبع

او درباره اقتباس گفت: نمی گویم اقتباس درست نیست اما نیاز چندانی به اقتباس نداریم، ما در ادبیات خودمان و ادبیات خارجی کتاب های بسیار خوبی داریم که با شئونات جامعه ما هم همسنگی دارند و مشکلی ایجاد  نمی کنند اما یک نویسنده باید به نیاز و خوراک فرهنگی مخاطب جامعه خودش توجه کند. شاید برخی از مسائل فرهنگی در آثار اقتباسی نگنجد و ضروری هم ندارد از اقتباس استفاده شود نویسنده می تواند از جامعه خودش استفاده و به روز فکر کند و صحبت کند و جلوی بسیاری از هزینه های بسیار سنگین را بگیرد و ضرورتی هم ندارد که به خاطر صرفا اقتباس این هزینه ها شود.

بخوانید:  معرفی نفرات برتر مسابقات بین المللی کوراش جام پوریا ولی

 الهام گرفتن از داستان ها و قصه های بزرگ و معتبر  چه داخلی و چه خارجی که باتوجه به قدرت و توان ویژگی های مرجع را دارند می تواند آفرینشی دوباره باشد و بازآفریده، اثری مستقل، تازه و بدیع باشد که مخاطبان را به خود مجذوب کند. در بحث اقتباس می توان با برداشت از یک اثر غنی از یک نویسنده صاحب نام با ساختمان و سازه های جدیدی قصه های نو خلق کرد و عملا با این شیوه به تنوع تولیدات نیز کمک کرد.