این تحقیقات از دیدگاه بالینی نشان میدهد که سرعت راه رفتن ممکن است یک شاخص مفید از مشکلات سلامتی در میانسالان باشد و این تنها مطالعهای نیست که از سرعت راه رفتن به عنوان یک ابزار جدید تشخیصی استفاده میکند.
تاثیر سرعت راه رفتن بر پیری زودرس
این مطالعه همچنین از ارتباط بین آزمایش عصبی شناختی در سن سه سالگی و سرعت راه رفتن در سن ۴۵ سالگی پرده برداشت. این ارتباط به اندازه کافی قوی بود که بتواند از نمرات تست شناختی در دوران کودکی استفاده کند تا بتواند سرعت قدم برداشتن ۴۰ سال بعدِ فرد را دقیق پیشبینی کند.
اکنون یک مطالعه جدید و جالب برای اولین بار نشان داده است که سرعت راه رفتن میتواند یک اندازهگیری مؤثر از پیری بیولوژیکی برای افراد در دهه ۴۰ زندگی خود باشد.
این مطالعه ارتباط مستقیم بین کندتر راه رفتن و شاخصهای جسمی و بیولوژیکی پیری زودرس را نشان داد.
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف