در جمع نارنجیپوشن هم کوپمینرز جوان حضور دارد، هم دلیخت با تجربه. در ماه آپریل ابتلای فنخال به سرطان میتوانست اتحاد آنها را از بین ببرد اما نارنجیپوشان همچنان با انسجام به کار خود ادامه دادند.
ماجرای صعود هلند به جام جهانی ۲۰۲۲ هم آنچنان خطی و ساده نبود. آنها با شکست ۴-۲ مقابل ترکیه کار را آغاز کردند و در ادامه با تغییر سرمربی از دیبوئر به فنخال توانستند به حضور در جام برسند. این تغییر باعث شد هلند ترکیه را در یک بازی انتقامی ۶-۱ شکست دهد و در ادامه مسیرشان به قطر منتهی شود.
نقطه قوت: ترکیب جوانی و تجربه کنار یک سرمربی کارکشته. آنها پس از جام ۲۰۱۴ زمان زیادی را صرف نسلسازی کردند و حالا دست سرمربی در همه پستها برای انتخاب بازیکن باز است.
هلند شاید مانند دهه ۷۰ توتال فوتبال بازی نکند اما حضور فنخال برگ برندهای برای آنها است که باعث میشود به درخشش امیدوار باشند.
نقطه ضعف: نوسان دارند. اگر دیپای و دییونگ را از تیم خط بزنید، به شدت دچار مشکل میشوند. خود این دو بازیکن هم البته آمادگی کاملی ندارند و در بارسلونا تمام و کمال بازی نمیکنند که این مساله می تواند آمادگیشان را تحتالشعاع قرار دهد.
دامفریز – دییونگ – کوپمینرز – بلیند
تیمبر – فندایک – دلیخت
او در دو مقطع پیش از این سرمربی هلند بوده و حالا در آخرین تجربه حرفهای مربیگری خود قصد دارد نارنجیپوشان را به مقامی در خور برساند. پیشتر هلند با سرمربیگری او به نیمه نهایی رسیده اما آیا حالا آن موفقیت یا حتی بیشتر، امکان پذیر است؟
او در مقام یک بازیکن باشگاهی تمام جامهای ممکن را بدست آورده اما با پیراهن هلند در یک تورنمنت مهم بازی نکرده است. ویرجیل که به دلیل مصدومیت یورو را از دست داد حالا در آستانه ۳۱ سالگی و در اوج، میخواهد ستاره هلند در جام باشد.