این طور بود که امام حسین علیه‌السلام وارد میدان کربلا شد، جان خود و بهترین یارانش را فدا کرد، خانواده‌اش به اسارت رفتند برای آنکه مردم در طول تاریخ از خواب غفلت بیدار شوند و دین پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از بین نرود.
حرام‌خواری مانع از زندگی حسینی است
زمانی که امام حسین علیه‌السلام می‌خواستند با مردمی که در لشکر یزید صف بسته بودند اتمام‌حجت کنند ولی آن‌ها حرف حق را درک نمی‌کردند، آن حضرت برای آنکه مردم تاریخ جریان‌سازی فرهنگی کنند فرمودند: «کسانی که شکم‌هایشان از حرام پر شده است، پیام حق را گوش نمی‌دهند.»
امام حسین علیه‌السلام مشاهده کردند مردم در حکومت عثمان، معاویه و عبیدالله بن زیاد اموال حرام گرفته‌اند. حق‌السکوتی که آن‌ها می‌پرداختند امری محرز در تاریخ است. به‌عنوان مثال زبیر، آن زاهد زمان نبی مکرم اسلام، وقتی 25 سال بعد در دوران امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام در جنگ جمل علیه آن حضرت شرکت کرده و کشته شد، طلاهای بسیاری در حکومت خلفا به‌عنوان حق‌السکوت گرفته بود. به طوری که بعد از کشته شدن او همان طلاها را با تبر میان فرزندانش تقسیم کردند. مشخص است که این اموال حرام و از بیت‌المال مسلمین بود.
وقتی امام حسین علیه‌السلام تاریخ گذشته و سبک زندگی مردم کوفه را به یاد آن‌ها می‌آورد، به‌عنوان یک جریان همیشه زنده این تاریخ را در قضیه کربلا ماندگار می‌کند. نشان دادن و به تصویر درآوردن نقش لقمه حرام در کوردلی و نشنیدن پیام حق را تبیین می‌فرماید.
تسنیم در گفتگویی که با حجت‌الاسلام سید باقر علم‌الهدی، پژوهشگر دینی، انجام داده است ابعاد گوناگونی از واقعه کربلا را بررسی کرده است.
تسنیم: در این شرایط اگر امام حسین علیه‌السلام آرام می‌نشستند و در برابر این جریانات انحرافی سکوت می‌کردند، چه اتفاقی می‌افتاد؟
رفتار آن حضرت برای ما حجت است. مجلس و روضه امام حسین علیه‌السلام کلاس درسی برای ما است که از آن درس فداکاری، تعهد و دین‌داری، امر به معروف و نهی از منکر، دین‌پژوهی، همسرداری، تربیت فرزند، وفای به عهد، ایثارگری و بسیاری آموزه‌های دیگر را باید بگیریم.
در مقابل نیز مشاهده می‌کنیم وقتی حضرت علی‌اصغر علیه‌السلام در آغوش امام حسین علیه‌السلام به شهادت می‌رسد، حضرت رباب سلام‌الله علیها حتی از خیمه بیرون نمی‌آید تا مبادا امام حسین علیه‌السلام شرمگین شوند. این پیام را از این رفتار باید درک کرد که هیچ خانمی حق ندارد همسر خود را خجالت دهد.
در این صورت، بالطبع تاریخ با این پرسش مواجه می‌شد که چرا آن حضرت با برخورداری از اندیشه‌های والای الهی باز هم با فرزند ناخلف معاویه هماهنگ شد؟ البته وقتی قصد قیام داشتند هم می‌دانستند که امکان داشت این قیام منجر به شهادت شود اما امام قطعاً یک پیام را برای همیشه تاریخ مخابره می‌کردند؛ اینکه آن حضرت با مدل حکمرانی و حاکمیت پلیدی مانند یزید هماهنگ نبود، بلکه تا شهادت و اسارت خانواده‌اش پیش رفت برای آنکه به همیشه تاریخ اعلام کند این نوع حکومت‌داری مورد تائید اسلام نیست.
مسئولیت و رسالت امام حسین علیه‌السلام پرداختن به اجرای احکام اسلام و احیای سنت پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله بود. آن حضرت وقتی مشاهده کردند حاکمیت جائر زمان، به نام دین خدا بر علیه دین قیام کرده و همه رفتارهای زشت خود را منسوب به پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و دین خدا می‌کند، با آن‌ها مقابله کردند.
تسنیم: وقتی سخنان امام حسین علیه‌السلام را در روز عاشورا مرور می‌کنیم، به این نکته مهم می‌رسیم که فرمودند: «شکم‌هایتان که از حرام پر شده، نمی‌گذارد آوای حق در دل‌هایتان اثر کند.» نقش حرام‌خواری و رشوه‌گیری در تعیین سرنوشت انسان چیست که امام حسین علیه‌السلام در حساس‌ترین نقطه تاریخ این‌گونه بر آن تأکید کرده‌اند؟
از آن‌سو هم امام حسین علیه‌السلام پیام مهرورزی نسبت به همسر خود دارد، چنانکه حضرت رباب سلام‌الله علیها را همراه خود به این سفر آورد، خود امام حسین علیه‌السلام ایشان را بر شتر سوار کرده و پیاده می‌کردند، برای ایشان مأوا و مسکن ویژه تهیه کردند و یا حتی گفته شده آب‌رسانی به خیمه حضرت رباب سلام‌الله علیها توسط خود امام حسین علیه‌السلام انجام می‌شد.
این گونه بود که امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا فرمودند: «مُلِئَت مِنَ الحَرام»؛ زیرا آن حضرت می‌خواستند پیام حق را به آن‌ها برسانند، در حالی که همان مردم در حکومت معاویه و یزید از راه حرام ارتزاق کرده بودند و نمی‌توانستند حق را از باطل تشخیص بدهند. حتی اجازه نمی‌دادند پیام امام حسین علیه‌السلام به گوش مردم برسد و دائم با کف و هلهله مانع رسیدن صدای آن حضرت به حاضرین در کربلا می‌شدند.