پیش از این، اغلب ماهوارهها برای کارکردن به دستورات یا وظایف خاصی نیاز داشتند. رویدادهای غیرمنتظره مانند جنگ یا زلزله، ممکن است باعث تعیین تکلیف برای آنها شوند یا ممکن است یک ماهواره برنامهریزی شود تا مشاهدات مستمری از اهداف خاص انجام دهد.
آیا این خبر مفید بود؟
با این حال، برای اینکه هوش مصنوعی مؤثر باشد، باید آگاهی کاملی از جهان داشته باشد. در نتیجه، نه تنها باید یاد بگیرد که چگونه اشیای ساخته دست بشر و طبیعی را بشناسد، بلکه باید یاد بگیرد که چگونه ارتباطات پیچیده و دائماً در حال تغییر بین آنها و بسیاری از جوامع انسانی را درک کند.
این گروه پژوهشی ادعا میکند در حالی که فناوری هوش مصنوعی به طور فزایندهای در مأموریتهای فضایی مانند تشخیص تصویر، ترسیم مسیرهای پرواز و جلوگیری از برخورد مورد استفاده قرار میگیرد، تاکنون کنترل هیچ ماهوارهای به آن داده نشده بود.
چین بیش از ۲۶۰ ماهواره سنجش از دور در مدار زمین دارد، اما آنها اغلب در فضا «بیکار» هستند و دادههای کمارزشی را بدون هدف خاصی جمعآوری میکنند. این ماهوارهها عمر کوتاهی و قیمت بالایی دارند و به گفته پژوهشگران، استفاده حداکثری از آنها با کاربردهای جدید مداری بسیار مهم است.
هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه به چه دلیل هوش مصنوعی این مکانها را انتخاب کرده، ارائه نشده است. یکی از مناطقی که بنابر گزارشها هدف قرار گرفت، منطقه پاتنا (Patna) بود، شهری قدیمی در شمال شرقی هند در نزدیکی رودخانه گنگ و محل استقرار «هنگ بیهار»، شاخهای از ارتش هند که در سال ۲۰۲۰ با ارتش چین در امتداد بخشی از یک مرز مورد مناقشه درگیری وحشتناکی به راه انداخت.
این کار برای آزمایش نحوه رفتار هوش مصنوعی در حین کار با یک شیء در فضا انجام شده است.
این آزمایش تحت عنوان «آزمایش برجسته» به یک هوش مصنوعی مستقر روی زمین اجازه داد یک ماهواره کوچک رصد زمین موسوم به «Qimingxing ۱» را به مدت ۲۴ ساعت بدون هیچ گونه دخالت انسانی کنترل کند.
پژوهشگران میگویند: فرآیند تصمیمگیری هوش مصنوعی بسیار پیچیده است و باید فاکتورهای زیادی مانند شرایط و موقعیت لحظهای ابرها، زاویه دوربین، اندازه هدف و محدودیتهای تحرک ماهواره را هنگام برنامهریزی یک روز کاری در نظر بگیرد.
ظاهراً هوش مصنوعی طی این آزمایش، چند مکان را روی زمین انتخاب کرد و به ماهواره Qimingxing ۱ دستور داد تا نگاه دقیقتری به آنها داشته باشد.