یک خانواده بیهمگان در شبهای پاییزی
بازیگران معمولا در خلق کاراکترهای ملودرام لازم نیست که به دنبال مابه ازای خارجی بروند. از نقشآفرینی در این کار (خانوادگی_ملودرام) و چگونگی رسیدن به نقشتان برایمان بگویید.
سریال «بیهمگان» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و اصغر هاشمی یکی از جدیدترین ساختههای تلویزیون محسوب میشود که این روزها از شبکهی سوم سیما در حال پخش است. در این اثر که مهران مهام تهیهکنندگی آن را بر عهده دارد بازیگران مطرحی چون مهدی سلطانی، کاظم هژیرآزاد، نسرین بابایی، میترا رفیع و… نقشآفرینی میکنند. میترا رفیع بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در خصوص این مجموعه با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گپوگفتی داشته است که در ادامه میخوانید.
او ادامه داد: در طول کار مدام حس میکردم که نقش(ریحانه) در «بیهمگان» از (پروین) خستهتر و رنج کشیدهتر است. (پروین) در وضعیت مالی و اقتصادی بهتری زیست میکرد اما (ریحانه) در یک خانوادهی متوسط، با همسری بازنشسته و دغدغههایی متفاوت روزها را پشت سر میگذاشت.
هر نقشی که با آن مواجه میشوم، در زمان تولید اثر، تکّهای از جانم میشود. چه بگویم از لحظاتی که با (الناز یوسفیان) گذراندم؟ هربار که گریست با او گریستم و قلبم شکست. هربار که امیدوار شد، قلبم روشن شد از نور امید. بله، حقیقت این است که من با نقشم میخندم، میگریم، اعتماد میکنم، گریزان میشوم، میمانم و ادامه میدهم تا لحظهی پایان. تا روزی که ناگزیر به ترک کردن آن نقش شوم. این آرزو که «ای کاش عمر نقش تمام نشود» همواره در دل من بیدار است. البته چیزهای بسیاری هست که میتوانم دربارهی تأثیر نقش بر بازیگر بگویم. در واقع موضوع پایاننامهی فوقلیسانسم هم با این ماجرا بیارتباط نبود. چگونگی خلق نقش و چگونگی ترک نقش با نگاهی به تعالیم «یرژی گروتوفسکی» مسئلهای بود که مطرح کردم. هم آنگونه که از کلانترین و تأثیرگذارترین اعضای گروه گرفته تا خردترین افراد گروه برای رساندن بازیگر به شرایطی مطلوب در جهت خلق نقش تلاش میکنند و همهی تمهیدات اجرائی برای قرار گرفتن بازیگر در جایگاه شخصیت دراماتیک در نظر گرفته میشود، همانگونه هم باید برای ترک کردن نقش تلاش کرد و تمهیداتی اندیشید، که این دفعه بار تمام این مسئولیت بر دوش خود بازیگر است و این عملی برای مراقبه و نگهداری از سلامت خود اوست. بنا به دریافت شخصی من اگر یک بازیگر مدت طولانی دست به آفریدن کاراکترهای گوناگونی بزند، که هر کدام از جهت عاطفی و اجتماعی با هم متفاوت باشند و هرگز هم برای ترک کردن آن نقشها تمرینی نکند و هیچ فرآیندی را برای فاصله گرفتن از آن نقشها طی نکند همواره بخشی از روحش، ذهنش و عواطفش درگیر آن کاراکترها باقی خواهد ماند. پس فکر میکنم همانطور که برای رسیدن به نقش تلاش میکنیم برای فاصلهگرفتن از نقش هم باید تلاش کرد. این قطعاً همان کاریست که به سلامت روان و قلب بازیگر میانجامد و در نهایت ضمیر، غریزه و احساسات او را آمادهی کِشتِ بذر نقشی تازه میکند.
هژیرآزاد با اشاره به موضوعاتی که در این مجموعه به آن پرداخته میشود عنوان کرد: فیلمنامه «بیهمگان» یکی از نقاط قوت آن محسوب میشود. این مجموعه به مسائل اجتماعی، رانتخواریها، معیشت، تفکرات و… اشاره دارد. در واقع هرکدام از این پیچ و خمهای اجتماعی که در داستان وجود دارد میتواند با زندگی روز مردم ارتباط برقرار کرده و مخاطب را وادار به همذاتپنداری کند.
این پرسش در ذهن شما دربارهی نحوهی مواجههی من با یک نقش مشخص؛ یعنی (الناز یوسفیان) بوجود آمده. اما در حقیقت پرسشی کلّی است و اگر بخواهم به آن پاسخ بدهم بهتر است دربارهی شیوهی بازیگریام بگویم. یافتن و تحلیل ما به ازای یک شخصیت نمایشی در جهان واقعی گاهی کمک کردن به هنرپیشه است و گاهی آسیب زدن به کار اوست. چرا که در بعضی از کارها صرفا باید جهان عاطفی و خاستگاه فرهنگی و طبقهی اجتماعی آن نقش مورد مطالعه قرار بگیرد و هنرپیشه با اندوختهی اطلاعاتیاش درباره نقش و بهرهگیری از تجربهی زیستی خودش به شخصیت جان بدهد. البته بعضاً تصور میشود که هرچه شخصیت به جهان هنرپیشه نزدیکتر باشد؛ آفرینش آن نقش سهلتر خواهد بود، شاید در نگاه اول به دلیل نزدیک بودن سن و ظاهر الناز به خودم یا شباهتهای دیگر، اینگونه به نظر برسد که بازی در نقش این دختر کار آسانی بوده اما در واقع کشف پیچیدگیهای عاطفی این نقش و همزمان به کارگیری تجربهی زیستی خودم به ظرافت بسیاری احتیاج داشت و از طرفی خیلی از خُلقیات، امکانات و شرایط خانوادگی (الناز) از من دور بود پس تلاش کردم با شبیهسازی عاطفی و گاهی بهرهگیری از «تخیلِ فعّال» و تخیل کردن فضایی که باید در آن قرار میگرفتم سراغ این نقش بروم. از سویی دیگر هم کمکها و راهنماییهای کارگردان و گروه برایم مایهی دلگرمی بود.
کاظم هژیرآزاد بازیگر سریال «بیهمگان» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و اصغر هاشمی که این روزها از شبکه سوم سیما روی آنتن میرود در گفتوگویی اختصاصی به سوالات خبرنگار خبرگزاری برنا پاسخ داد.
بازیگر سریال «زخمکاری» با اشاره به ضعف فیلمنامهها در ساخت آثار نمایشی اظهار داشت: بنمایهی آثار نمایشی را فیلمنامه تشکیل میدهد. اثری که بتواند تعلیقات نمایشی و دراماتیک را رعایت کند موفق است. یک زمانی صحبت کردن دربارهی رانتها، شرکتهای کلاهبرداری و… جزو خط قرمزها محسوب میشد اما در حال حاضر سریالها و فیلم سینماییهای بسیاری با پرداختن به این موضوعات به مخاطب آگاهی اجتماعی میدهند.
نسرین بابایی: بهرنگ توفیقی برای رسیدنم به نقش کمک حال بود