اصل جریان غدیر ریشه در “عالم ذر” دارد

نکته دیگری که در احادیث عالم ذر یا عالم میثاق وجود دارد،‌ دریافت عهد و میثاق خاص  از انبیاء و رسولان به ویژه اولوا العزم از رسولان است که به تعبیر قرآن، میثاق غلیظ نام دارد.  خداوند در آیه 7 سوره احزاب می‌فرماید « وَ إِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِیِّینَ میثاقَهُمْ وَ مِنْکَ وَ مِنْ نُوحٍ وَ إِبْراهیمَ وَ مُوسى‌ وَ عیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَ أَخَذْنا مِنْهُمْ میثاقاً غَلیظاً »؛ یعنی «و [یاد کن‌] هنگامى را که از پیامبران پیمان گرفتیم، و از تو و از نوح و ابراهیم و موسى‌ و عیسى‌ پسر مریم، و از [همه‌] آنان پیمانى استوار گرفتیم».  امام باقر علیه‌السلام ضمن روایتی فرمود «… آنگاه خداوند از انبیاء میثاق گرفته، فرمود: «آیا من پروردگار شما نیستم؟  أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ » سپس خداوند فرمود: «آیا محمد (ص) پیامبر من و علی، امیر مؤمنان نیست؟» همه آنها پذیرفتند. «بر همین اساس نبوت آنها تثبیت شد؛  فَثَبَتَتْ لَهُمُ النُّبُوَّة ».

طبق این روایت در اصول کافی،‌ یکی از حکمت‌های عالم ذر،‌ معرفت نسبت به پروردگار در دنیا بود؛ سپس امام صادق علیه‌السلام فرمود بعد از معرفت پروردگار، نسبت به ربوبیت خود، رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله و امارت امیر مؤمنان عهد و میثاق گرفت. از این جهت است که انسان‌ها که پا به دنیا می‌گذارند، به صورت ذاتی یا فطری تمایل به پرستش معبود و یا رفتن  تحت لوای رهبران الهی  و نیز حرف‌شنوی از آنها و یا به تعبیری، تسلیم شدن و سرسپردگی نسبت به این رهبران الهی را دارند،‌ هرچند ابلیس در طول زمان از این حس فطری سوءاستفاده کرد و اقوامی را به‌سوی بت‌پرستی و رفتن زیر بیرق رهبران ناحق و مستبد سوق داد.