در واقع دیالوگ برای ایجاد ارتباط با مخاطب اهمیت دارد؛ این نکته در سریال وجود دارد که نویسنده سریال ناچار بوده تا در تکرارِ دیالوگ‌ها بتواند ارتباطش را با مخاطب حفظ کند.
یکی از ویژگی‌های «فرار بزرگ» که در بازپخش‌ها هم به وضوح می‌توان درباره‌اش صحبت کرد، توجه به طنزِ موقعیت است. از طرفی کارگردان برای تک تک شخصیت‌های سریال، داستان خلق کرده بود تا به یک قصه کلی برسد. در نتیجه دیالوگ با موقعیت و شخصیت‌سازی در سریال همراه است.
سریال طنزی که به گفته کارگردانش به سختی ساخته شد. برای اولین بار در آن سال‌ها اشاره‌ای جالب به فرار خفت‌بار شاه از ایران در دی‌ماه سال 1357 داشت. سعید امیرسلیمانی، انوشیروان ارجمند، برزو ارجمند، پرستو گلستانی، پوریا پورسرخ، مرحوم رضا سعیدی، سیدجواد رضویان، سروش خلیلی، سیامک اطلسی، شهرام قائدی، شهره لرستانی و … از جمله بازیگران مطرح این سریال خاطره انگیز بودند.
تلویزیون در کنار مستندهای مختلفی، سریالی ویژه برای این واقعه تدارک دید اما این بار به صورت طنز؛ روایتی طنزآمیز از سال‌های پایانی حکومت محمدرضا پهلوی که روایتگر شکنجه و سرکوب معترضین توسط ساواک، و وقایعی که به مرور باعث مهاجرت شاه و اطرافیانش به مصر شدند.