امیرالمؤمنین (ع) در دعای کمیل می‌فرمایند خداوند در برابر خطای بندگان اینگونه عمل می‌کند:
دعای روز چهارم
پس وقتی نمی‌توان نعمت را شمرد، چگونه می‌توان شکر نعمت کرد؟ بنابراین باید از خدا بخواهیم که روحیه شکرگذاری را به ما عنایت فرماید.
اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَی إِقَامَةِ أَمْرِکَ، وَ أَذِقْنِی فِیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ، وَ أَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَدَاءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ، وَ احْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَ سِتْرِکَ، یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ.
(خدایا، ای سرور من چه بسیار زشتی مرا پوشاندی و چه بسیار بلاهای سنگین و بزرگی که از من معاف کردی و چه بسیار لغزشی که مرا از آن نگهداشتی و چه بسیار ناپسندی که از من دور کردی و چه بسیار ستایش نیکویی که شایسته آن نبودم و تو در میان مردم پخش کردی)
«وَأَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَداءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ»
شکر، سپاسگزاری در مقابل نعمت است ولی اکثر مردم شاکر نیستند. چون شکرگزاری لازمه‌اش این است که:
در سوره بقره آیه ۲۴۳ می‌فرماید: ولی اکثر مردم شاکر نیستند. وَلکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْکُرُونَ
در سوره لقمان آیه ۱۲ می‌فرماید: وَ لَقَدْ آتَیْنا لُقْمانَ الْحِکْمَةَ أَنِ اشْکُرْ لِلّهِ (به راستی ما به لقمان حکمت عطا کردیم که نسبت به خدا سپاس گزار و شاکر باشد)
اقامه اوامر الهی بستگی به مقاومت و ایستادگی دارد پس برای ایستادگی و مقاومت، قوت و نیرو لازم است که آن را از خدا می‌خواهد. به این مقاومت در اطاعت، به وسیله صبر در اطاعت نیز اشاره شده که یکی از مراتب صبر است و حاکی از آن است که اقامه اوامر الهی کاری بسیار دشوار است.
مراد از ذکر ترنمات زبانی نیست بلکه ذکر یعنی توجه قلبی. پس ذاکر کسی است که قلبا متوجه خداست و زبانش مترنم به توصیف اوست.
از خداوند درخواست اقامه فرامین الهی را کرده است، چون خداوند تنها کسی است که باید اطاعت شود.
خدایا در این ماه برای برپاداشتن امرت نیرومند ساز مرا، و شیرینی ذکرت را به من بچشان، و ادای شکرت را به من الهام فرما، و به نگهداری و پوششت نگاهم بدار، ای بیناترین بینندگان.
۴. محفوظ ماندن و مصون بودن از حوادث و رسوایی.
لازمه این محافظت و نگهبانی این است که نگهبان، بینا باشد پس در انتهای دعا عرضه می‌کنیم که: تو بیناترین بینایان هستی. یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ
«وَاحْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَسَتْرِکَ، یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ»
در فقره آخر دعا، از خداوند می‌خواهیم که ما را در مقابل حوادث زیان‌بار مانند زلزله، بیماری، فقر و … حفظ کند.
به گزارش برنا از مرکزی ،دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان به شرح زیر است.
۳. ذکر خدا در تمام احوال.
اگر کسی خدا را اطاعت کرد پاداشش هم‌نشینی با شخصیت‌های والا و برتر است.
بسم الله الرحمن الرحیم
۱. مواسات و برابری با برادر مؤمن در مال؛
همچنین در مقابل رسوایی‌ها، او ستارالعیوب است و چنان عمل می‌کند که هیچ‌کس مطلع نشود.
ولی چنین درکی در اکثر موارد وجود ندارد، و از طرفی قرآن در سوره نحل آیه ۱۸ می‌فرماید:
اگر ما رسول گرامی و امامان را نیز اطاعت می‌کنیم به این دلیل است که خداوند فرموده است: وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ مِنْکُمْ پس اطاعت از رسول و اولی الامر به خاطر اطاعت از خداست.
حضرت امیر (ع) می‌فرمایند: خدای سبحان را از روی غفلت و سهو توصیف نکن و او را فراموش مکن، خدا را به تمام و کمال ذکر بگو به طوری که دلت با زبانت و نهانت با آشکارت هماهنگ و موافق باشد. خدا را به حقیقت یاد نمی‌کنی جز در صورتی که در حال ذکر، نفس خودت را فراموش کنی و در انجام کار خودت را نیابی یعنی تو محو باشی و آنچه ظهور دارد خدا باشد. این حالت برای جان آدمی شیرین است و حلاوت دارد. این حالت برای انسان آرامش می‌آورد.
۲. با انصاف با مردم تعامل داشتن؛
شکر یکی از ثمرات حکمت است.
«اللّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَی إِقامَةِ أَمْرِکَ، وَأَذِقْنِی فِیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ، وَأَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَداءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ، وَاحْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَسَتْرِکَ، یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ»
۳. توفیق در سپاسگزاری نعمت‌ها.
خواسته‌های روز چهارم ماه مبارک رمضان
نعمت دیدن پدیده‌ها، چشم بینا و بصیر می‌خواهد!
«وَأَذِقْنِی فِیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ»
«اللّهُمَّ مَوْلَایَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ، وَکَمْ مِنْ فَادِحٍ مِنَ الْبَلَاءِ أَقَلْتَهُ، وَکَمْ مِنْ عِثَارٍ وَقَیْتَهُ، وَکَمْ مِنْ مَکْرُوهٍ دَفَعْتَهُ، وَکَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ»
۲. نعمت‌ها را از ناحیه خدا بدانیم و برای دریافت آن خودمان را قابل ندانیم. حقیقت آن است که خدا لطف کرده نه اینکه من لایق هستم.
«خدایا، در این ماه برای برپاداشتن امرت نیرومندم ساز و شیرینی ذکرت را به من بچشان و ادای شکرت را به من الهام کن و به نگهداری و پوششت نگاهم دار، ای بیناترین بینندگان»
شرح دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان به این شرح است:
فَاللهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ (خدا بهترین نگهبان است و او مهربان‌ترین مهربانان است. یوسف / ۶۴)
إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللهِ لاَ تُحْصُوهَا (اگر نعمت‌های خدا را شماره کنید، هرگز نمی‌توانید)
در سوره نساء آیه ۶۹ می‌فرماید: وَ مَنْ یُطِعِ اللهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا (و کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند، در زمره کسانی از پیامبران و صدّیقان و شهیدان و شایستگان خواهند بود که خدا به آنان نعمت [ایمان، اخلاق و عمل صالح] داده؛ و اینان نیکو رفیقانی هستند.)
۲. چشیدن حلاوت و شیرینی یاد خدا.
۱. نیرومندی در برپایی فرمان‌های الهی.
۱. نعمت‌های الهی را بشناسیم؛ گاه نعمت‌های الهی در قالب‌هایی هستند که انسان از آن ناخشنود است.
پیامبر گرامی (ص) فرمودند: سه چیز است که فوق طاقت و توان این امت است:
در سوره نساء آیه ۵۹ می‌فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللهَ (ای کسانی که ایمان آوردید، خدا را اطاعت کنید.)
در سوره بقره آیه ۲۱۶ می‌فرماید: عَسَی أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ (بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما خیر است)
«اللّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَی إِقامَةِ أَمْرِکَ»