|
آیا این خبر مفید بود؟
وی بیان کرد: در کشور ما اقتصاد باز است و واردات و صادرات انجام می شود به همین دلیل از تولید کننده انتظار داریم که به زنجیره ارزش جهانی وصل شود و محصول تولید و صادر کند در حالی که با مشکلات تحریم هایی که در کشور وجود دارد این موضوع امکان پذیر نیست. معتقدم با پیشرفت تکنولوژی قدرت پولی کشور افزایش پیدا می کند و نسبت به همه ارزها ریال هم با ارزش می شود به همین دلیل باید به دنبال راهکاری برای پیشرفت در این حوزه باشیم.
این کارشناس ارز و مسائل تجارت بین الملل تاکید کرد: در این چند دهه گذشته صنعتگران ما بیشتر به سمت خام فروشی رفته اند تا بتوانند انواع و اقسام رانت های خوراک و انرژی ارزان و همچنین یارانه در بخش های مختلف را دریافت کنند. مهمترین عامل اقتصادی هم ورود ارزهای نفتی به بازار به قیمت های پایین است. تا زمانی که به لحاظ قیمتی امکان رقابت با تولیدات خارجی وجود نداشته باشد تولید کننده به سراغ کالاهایی که خام‌فروشی داشته باشند و با هزینه کمتری تولید شوند، می رود. به نظرم تولید با ارزش افزوده بالا منطق اقتصادی برای تولید کننده ندارد و دلیل آن هم قیمت‌گذاری دستوری و نرخ ارز پایین با ارزهای نفتی است.
وی ادامه داد: تولید کننده هایی که رانتی به آنها تعلق نمی گیرد امکان رقابت قیمتی در بازار صادراتی ندارند. همچنین با توجه به اینکه در گذشته واردات با ارزهای نفتی انجام شده قیمت آن به نسبت هزینه تولید در کشور ارزان تر بوده و در نتیجه تولید کننده ها به این نتیجه رسیدند که کالا با ارزش افزوده بالا در ایران به میزان هزینه نیروی کار و سرمایه عایدی برای آنها ندارد. معتقدم صنایع فعلی یا مبتنی بر خام فروشی اند و یا مونتاژ هستند و سرمایه گذار برای اینکه بهره ی بیشتری ببرد، کالای واسطه سرمایه ای وارد می کند و با اندک ارزش افزوده‌ای آن را تولید و به فروش می رساند.
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف