این تهیهکننده در پاسخ به این پرسش که چرا این افزایش دستمزد به دیگر عوامل نرسیده است توضیح داد: دلیلش این است که بقیهی عوامل اسم و رسمی ندارند. مخاطب وقتی میخواهد فیلمی را در سینما ببیند با گریمور، فیلمبردار، طراح صحنه و… کاری ندارد. فقط نام هنرپیشه است که یک فیلم را مطرح میکند. حالا اگر کسی اهل سینما باشد ممکن است به نام کارگردان هم توجه کند بقیه عوامل برای تماشاچی هیچ تفاوتی ندارند. برای همین است که دستمزد بازیگران تصاعدی و دستمزد دیگر عوامل پلکانی بالا میرود.
او در پایان گفت: در این شرایط بد اقتصادی با وجود این تورم چطور میتوانیم به یک هنرپیشه بگوییم این عدد و رقم که میگیری زیاد است؟ چطور جرأت میکنیم بگوییم از شش فیلمی که بازی کردی پنج تایش ضرر داده است؟ در کل از حدود ۷۰ فیلمی که در طول سال ساخته میشود فقط پنج_شش فیلم بازگشت سرمایه دارند که این وضعیت دردناک است.
او در ادامه بیان کرد: این وضعیت شرایطی را در سینمای ایران به وجود آورده است که هر شخصی که صبح بیدار میشود با متر و معیار و اندازه خودش پیش میرود. عدهای از بازیگران روی خودشان عدد و رقمهای نجومی میگذارند؛ اگر بتوانند که چه عالی میگیرند اگر هم نتوانند به دروغ میگویند ما این عدد را گرفتهایم تا دهان به دهان بچرخد. پس تا این شرایط بر سینمای ایران حاکم است این روند مسموم و دستمزدهای عجیب و غریب ادامه دارد.