پرتو‌های حاصل از پرتودرمانی، استخوان را شکننده می‌کند و پس از آن استخوان به راحتی می‌شکند و به دلیل آسیب ناشی از تشعشع، بسیاری از افراد قادر به ترمیم شکستگی استخوان خود نیستند. در برخی افراد، این امر به قطع عضو برای رفع عارضه منجر می‌شود.
کواتاپ اظهار کرد: در حال حاضر، هیچ دارو یا درمانی قطعی برای محافظت از بافت سالم در برابر آسیب ناشی از تشعشع وجود ندارد. این نه تنها برای بیماران سرطانی که تحت رادیوتراپی قرار می‌گیرند یک مشکل است، بلکه برای فضانوردان و اکتشافات اعماق فضا در آینده نیز مشکل ایجاد می‌کند.
درمان‌های سرطان در حال حاضر به جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی محدود می‌شوند. هر سه روش، خطر آسیب به بافت‌های طبیعی یا ریشه‌کنی ناقص سرطان را به همراه دارند.
در این مطالعه محققان، نانوذره اکسید سریم یا نانوسریا (nanoceria) را طراحی کردند که فعالیت این آنتی اکسیدان‌ها را تقلید می‌کند و مکانیسم دفاعی قوی‌تری در محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب دی. ان.ای ایجاد می‌کند.
به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا؛ درمان‌های سنتی سرطان با خطر آسیب رساندن به بافت‌های سالم همراه هستند، زیرا همانطور که برای از بین بردن سلول‌های سرطانی کار می‌کنند، می‌توانند به بافت‌های سالم نیز آسیب برسانند.
این نانوذره همچنین توانایی‌هایی در بهبود بازسازی استخوان، کاهش از دست دادن سلول‌های خونی و کمک به از بین بردن سلول‌های سرطانی نشان داده است.
در حالی که پرتو‌های حاصل از پرتودرمانی مستقیما به سمت تومور قرار می‌گیرند، بافت سالم اطراف آن نیز آسیب می‌بیند و می‌تواند بسیاری از مشکلات سلامتی را برای بیماران ایجاد کند.
اخیرا ملانی کواتاپ و سودیپتا سیل مهندسان علوم مواد دانشگاه فلوریدا مرکزی، یک نانوذره اکسید سریم که یک آنزیم مصنوعی است را طراحی کرده‌اند که از استخوانها در برابر آسیب ناشی از تشعشعات پرتودرمانی محافظت می‌کند.
نانوفناوری، روشی برای هدف قرار دادن مستقیم و گزینشی سلول‌های سرطانی با روش‌های شیمی‌درمانی، بهبود جراحی تومورها، افزایش اثربخشی روش‌های درمانی مبتنی بر پرتو و سایر روش‌های درمانی کنونی به شمار می‌رود.
انتهای پیام/
منبع تقریبا ۵۰ درصد از بیماران سرطانی پرتودرمانی می‌شوند و پرتودرمانی نیز یک روش درمانی است که در آن از ذرات باردار الکتریکی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. حدود ۴۰ درصد از بیماران با این روش درمانی بهبود می‌یابند. با این حال، آسیب به استخوان یک عارضه جانبی است که بر روی ۷۵ درصد از بیمارانی که پرتودرمانی دریافت می‌کنند، تاثیر می‌گذارد.
محققان در حال حاضر روی روش‌های درمانی مبتنی بر فناوری نانو کار می‌کنند تا بر این محدودیت غلبه کنند و احتمال بقا را در چندین نوع سرطان افزایش دهند.
کواتاپ گفت: مطالعه ما نشان داد که قرار گرفتن موش‌ها در معرض تشعشعات در سطوح مشابهی که به بیماران سرطانی فرستاده می‌شود، به استخوان‌های ضعیف و آسیب‌دیده منجر می‌شود. با این حال، زمانی که حیوانات را با این ماده درمان کردیم، قبل و طی سه دوز ارسال پرتو در طول سه روز، متوجه شدیم که استخوان آسیبی ندیده است و قدرتی مشابه استخوان سالم دارد.
بنا بر اعلام تی ان، کواتاپ در انتها گفت: بیماران سرطانی در حال حاضر با یک بیماری مبارزه می‌کنند. آن‌ها نباید نگران شکستگی استخوان و آسیب بافت نیز داشته باشند؛ بنابراین امیدواریم این پیشرفت به بیماران کمک کند تا به زندگی عادی و سالم برگردند.
سیل گفت: نانوسریا با ساختار شبکه‌ای احیاکننده‌ای که به طور خاص طراحی شده است، کار می‌کند و مسئول از بین بردن گونه‌های مضر اکسیژن فعال (که محصول جانبی پرتو درمانی است) می‌باشد. کواتاپ این ماده را در موش‌های زنده دریافت‌کننده پرتودرمانی آزمایش کرد.