ژنهای مندل سرنخهایی درباره زندگی او بهدست میدهد
آیا این خبر مفید بود؟
پُسپیشیلووا معتقد است که مندل از کشف آنها خوشحال است؛ زیرا او از هر نوع پژوهش استقبال میکرد و مخالف انجام پژوهش روی بدن خودش نبود. مندل چیزی درباره دیاِناِی و نقش آن در الگوهای وراثتی نمیدانست؛ اما او احتمالاً حتی پس از مرگش بدش نمیآید که بخشی از یک پژوهش باشد.
نبش قبر مندل در برنو و انجام آزمایشهای ژنتیکی روی بقایای جسدش نیاز به کسب اجازه از آگوستینیها (اعضای فرقههای مذهبی مسیحی که از قانون سنت آگوستین پیروی میکنند) داشت؛ زیرا مندل یکی از آنها بود. تصور میشد که جسد مندل در مقبره آگوستینیها در گورستان مرکزی شهر دفن شده باشد. در نهایت، اجازه نبش قبر مندل از سوی رهبران مذهبی آگوستینی صادر شد.
غول ژنتیک
به گزارش برنا؛ تیمی از دانشمندان جمهوری چک، امسال برای تجلیل از «گرِگور مِندِل»، دانشمند و راهبی که آزمایشهایش در اواسط دهه ۱۸۰۰ میلادی ژنتیک مدرن را بنیان گذاشت، برای تجلیل از او پس از ۲۰۰ سال از تولدش تصمیم گرفتند نبش قبر کرده و توالییابی دیانای این دانشمند را بررسی کنند.
با این حال، او به سراغ متخصصان مختلف دانشگاه رفت تا بپرسد این کار چگونه ممکن میشود و با مردمشناسانی که تجربه بررسی بقایای شخصیتهای تاریخی را داشتند و همچنین باستانشناسان مشورت کرد.
دانشمندان دیاِناِی اسکلت مندل را توالییابی کردند و انواع ژنهای مرتبط با دیابت، مشکلات قلبی و بیماری کلیوی را یافتند. آنچه توجه آنها را بیش از همه جلب کرد، ژن مرتبط با صرع و مشکلات عصبی بود.