«بچه ما احتیاج دارد که در موقعیت های مختلف احساس قدرت و آزادی عمل داشته باشد، چیزی که در فضای مجازی به دلیل سرکوب ها خود را به شکل شکستن چارچوب ها نشان می دهد، حالا اگر در قالب گروه های هواداری باشد که خیلی هم بیشتر لذت می برد.
دلیل دیگر هویت یابی است، هر بچه ای دوست دارد یک هویتی از خودش و یک هویت اجتماعی داشته باشد و زمانی که وارد گروه می شود این هویت جمعی حالش را خوب می کند.
خیلی اوقات حتی خود نوجوان می گوید من کار فلان سلبریتی را قبول ندارم اما چون جرأت داشته فریاد بزند من او را دنبال می کنم. وقتی داریم راجع به تتلو حرف می زنیم وقتی در جلسات نقادی هستیم بچه ها آنقدر خودشان قشنگ رفتارهای این فرد را نقد می کنند که واقعاً تعجب برانگیز است اما در نهایت می گویند چون توانسته یک ساختار را بشکند او را دنبال می کنیم.»
اگر در دهه 50، 60 و اوایل 70 این هواداری ها و علاقه مندی ها خود را به شکل پوستر در اتاق خواب یا یک پیراهن در تن نشان می داد، طی سال های اخیر جای خود را به تغییر سبک زندگی، باورها و اعتقادات و حتی تغییر در شکل ظاهری نوجوان و جوانان داده، تا جایی که دغدغه و نگرانی را در دل خانواده ها بیشتر کرده است.