معرفی نویسندگان با انتشار بیشترین تعداد مقالات فارسی با موضوع اهدای عضو
خبرگزاری برنا؛ پربازدیدترین مقالات علمی نمایه شده در این پایگاه با موضوع اهدای عضو براساس میزان بازدید مخاطبان مشخص و معرفی شدند.
اهدای عضو، به فرآیندی گفته می‌شود که فرد با رضایت خود و به‌طور قانونی، عضو یا اعضای خود را به فرد دیگری اهدا می‌کند. اهدای عضو جان هزاران نفر را در سال نجات می‌دهد یا زندگی آنها را بهبود می‌بخشد. اهدای عضو از افرادی که زنده هستند هم انجام می‌شود مثل اهدای کلیه یا قسمتی از کبد. اما مهم‌ترین تعریف اهدای عضو برای کسانی است که فوت کرده‌اند. هر فردی که رضایت داشته باشد که اعضای بدن خود را بعد از مرگ اهدا کند، می‌تواند تصمیم خود را ثبت نماید.
مقاله «عوامل مرتبط با اهدا عضو از بیماران مرگ مغزی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در طی سالهای 1392-1385» با همکاری پنج نویسنده در سال 1395 نگارش شده است. این مقاله با هدف بررسی عوامل مرتبط با اهدای عضو بیماران مرگ مغزی در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. این مقاله به این نتیجه می‌رسد که میزان اهدای عضو افزایش داشته اما میزان رضایت افزایش مناسبی نداشته است. همچنین، در موارد مرگ ناگهانی مثل تروما، درصد رضایت به اهدای عضو نسبت به مواردی که فرد قبل از مرگ مغزی بستری بوده کمتر بوده است. دلیل امر این است که خانواده‌ها در تصمیم‌گیری برای اهدای عضو ناتوان هستند. در انتهای این مقاله نیز به این نتیجه می‌رسد که به‌دلیل بالابردن سطح آگاهی مردم در شناخت و پذیرش مفهوم مرگ مغزی و تمایل به اهداء عضو و تربیت نیروی متخصص در بخش مراقبت ویژه جهت آماده‌سازی خانواده‌ها، امری ضروری است.
براین اساس، مقالات «عوامل مرتبط با اهدا عضو از بیماران مرگ مغزی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در طی سالهای 1392-1385»، «پیوند اعضا در آیینه فقه و حقوق: چالش ها و ضرورت ها» و «علل مرگ مغزی و نتیجه پیگیری آنها جهت اهدای اعضا در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی» به‌ترتیب پربازدیدترین مقالات فارسی مرتبط با اهدای عضو هستند.
مجلات «علمی پزشکی قانونی»، «حقوق پزشکی» و «مجله ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی» به‌ترتیب مجلاتی هستند که بیشترین مقالات مرتبط با اهدای عضو را منتشر کرده‌اند.
زهرا سادات منظری از دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، نویسنده‌ای است که بیشترین مقالات مرتبط با اهدای عضو را منتشر کرده است.
کلمات کلیدی عصاره هر مقاله است و نویسنده موضوعات مقاله خود را در کلمات کلیدی نشان می‌دهد.
جدول 1مقالات فارسی پربازدید با موضوع اهدای عضو
از دیدگاه پزشکی، مرگ مغزی شامل از بین رفتن کامل و غیرقابل برگشت فعالیت مغزی است. مرگ مغزی با کمای عمیق، آپنه و عدم وجود تمامی رفلکس‌های ساقه مغز مشخص می‌شود. از علل شایع مرگ مغزی می‌توان به تروما، خون‌ریزی داخل مغز، هیپوکسی ناشی از احیای بعد از ایست قبلی، دوز بالای دارو، تومور اولیه مغزی، مننژیت و خودکشی اشاره کرد.
کلمات کلیدی مقالات فارسی با موضوع اهدای عضو
براساس اهمیت اهدای عضو و نجات افراد، روز 31 اردیبهشت هرسال، روز ملی اهدای عضو، اهدای زندگی نام‌گذاری شده است. به‌همین مناسبت در این گزارش، به بررسی مقالات فارسی با موضوع اهدای عضو در حوزه‌های موضوعی مختلف خواهیم پرداخت.
براین اساس «مرگ مغزی»، «کارت اهدای عضو» و «پیوند عضو» پرتکرارترین موضوع در مقالات مرتبط با اهدای عضو هستند.
آمارها نشان می‌دهد سالانه حدود پنج تا هشت هزار مرگ مغزی در کشور روی می‌دهد. طبق آمار دفتر بین‌المللی اهدا و پیوند عضو، ایران از نظر تعداد مرگ مغزی در دنیا در رتبه 32 ام قرار دارد؛ اما فقط درصد کمی از مرگ مغزی منجر به اهدای عضو می‌شود. بعد از مرگ مغزی، یکی یکی اعضای فرد از کار می‌افتد بنابراین زمان در فرآیند اهدای عضو بسیار مهم است.
به دلیل عدم آگاهی نزدیکان فرد از مرگ مغزی و عدم رضایت ایشان، اهدای عضو کمتر اتفاق می‌افتد و با عدم رضایت ایشان، اهدای عضو انجام نمی‌شود. اما اگر فرد در زمان حیات خود، رضایتش را در مورد اهدای عضو در صورت مرگ مغزی اعلام کند، عمل اهدای عضو با سرعت بیشتری انجام می‌شود. رضایت فرد قبل از مرگ مغزی می‌تواند با سرعت و کیفیت بیشتر منجر به اهدای عضو و نجات جان فرد یا افراد دیگری شود.
آیا این خبر مفید بود؟
جدول 1، مقالات فارسی با موضوع اهدای عضو که بیشترین بازدید را داشته‌اند، نشان می‌دهد.
ایمان، باور و فرهنگ مردم نقش مهمی در اهدای عضو دارد. تعریف مرگ و چگونگی تشخیص آن از نگاه فرهنگ‌ها و مذاهب مختلف متفاوت است. تشخیص مرگ یکی از چالش‌های مهم است. امروزه طبق تعریف پزشکی، مرگ مغزی را برابر با مرگ می‌دانند. اهدای عضو در بیماران مرگ مغزی می‌تواند منجر به سلامت یک یا چند نفر باشد. اما چالش اصلی اینجا است که مذاهب و فرهنگ‌های مختلف نمی‌توانند به‌راحتی بپذیرند که کسی که دارای علائم حیاتی است، می‌تواند مرده باشد. البته پذیرش این موضوع برای نزدیکان فرد کار بسیار سختی است.
