جالب است بدانید که برگزاری چنین مراسماتی مربوط به این سالها نبوده و از قرن هفتم هجری به بعد، به خصوص در عصر صفویان، در میان شیعیان رواج داشته است. برخی شیعیان تندرو به دلیل اینکه کشته شدن خلیفه دوم مصادف با ابتدای محرم و صفر بود و این دو ماه برایشان از اهمیت بسیاری برخوردار بود، این تاریخ را به فراموشی سپردند و بعد از محرم و صفر و روز شهادت امام عسکری علیهالسلام این مراسم را برگزار کردند. مراسمی که با روح تشیع و سیره اهل بیت علیهالسلام فاصله دارد و نه تنها برگزاری آن از سوی بزرگان و عالمان دینی نهی شده بلکه امری خلاف قانون نیز محسوب میشود.
در برخی از مجالسی که در این روز گرفته میشود، حدیثی به نقل از پیامبر اسلام صلیالله علیه و آله بیان میشود که به «رفع القلم» شهرت دارد و به همین دلیل به این روز «روز رفع القلم» گفته میشود و به واسطه این حدیث افرادی گناه کردن در این روز را بر خود جایز میدانند. البته برخی با استناد به این حدیث گناه کردن تا سه روز را بلااشکال میدانند.
به گزارش برنا؛ در ایران و در تاریخ نهم ربیع الاول به تصور مرگ خلیفه دوم مراسماتی با عنوان «عمرکشان» از سوی برخی شیعیان تندرو برگزار میشود. در حالی که بنابر اسناد تاریخی نهم ربیعالاول روز کشته شدن «عمربن سعد» از قاتلین امام حسین علیه السلام است که در زیارت عاشورا هم مورد لعن قرار گرفته است. در ایران به خاطر شباهت نام این دو نفر مردم دچار چنین اشتباهی شدهاند. بنابر نقل اهل تسنن و شیخ اعظم مفید در مسار الشیعه خلیفه دوم «عمربن الخطاب» در روز بیست و ششم ذیالحجه از دنیا رفت. عمربن خطاب به دست شخصی به نام «پیروز نهاوندی» یا «ابولؤلؤ» غلام مسیحی مغیره بن شعبه (والی بصره) با چند ضربه خنجر زخمی و سه روز بعد کشته شد. انگیزه این قتل به دلیل مالیات سنگینی بود که والی بصره از «ابولؤلؤ» خواسته بود و او شکایت نزد عمر برده بود ولی فایدهای نداشت.