از قضا در زمان برگزاری جام جهانی قطر هم در رأی‌گیری جدید «AFC» شیخ سلمان باز هم برنده و برای سومین‌بار به ریاست کنفدراسیون انتخاب شد که شمول زمانی آن تا چهار سال بعد را پوشش خواهد داد.
نیازی به تبانی رقبا نیست
طبعاً در شرق آسیا و بخصوص ژاپن و کره جنوبی هم اوج این تکامل‌های تشکیلاتی و کارایی‌های سخت‌افزاری را شاهدیم و این ملل پراراده شرقی حتی در میزبانی المپیک‌ها هم نمره قبولی گرفته‌اند، اما واقعیت امر این است که در زمینه به‌روز بودن و تأمین مدرن‌ترین ملزومات و سخت‌افزار‌های میزبانی و مؤلفه‌های پذیرایی از میهمانان، عرب‌ها حتی از رقبای قوی شرق آسیایی خود هم پیش افتاده‌اند.
به این‌ها اضافه کنید بسیار پولدار بودن امثال قطر، عربستان و امارات را که آن‌ها را قادر می‌سازد «صفر تا صد» مخارج میزبانی‌ها را بپردازند و خرج AFC را در این زمینه به صفر برسانند.
حال آنکه شرق آسیایی‌ها چنین فراغ مالی عظیمی را برای کنفدراسیون فراهم نمی‌آورند و تأمین بخشی از پول برگزاری را از AFC می‌طلبند و به‌تبع آن کمتر مورد اقبال این نهاد قرار می‌گیرند.
به گزارش برنا؛ اینکه زود به این نتیجه برسیم که، چون رئیس AFC هم یک فرد عرب (شیخ سلمان بحرینی) است، شاهد یک زد و بند در این زمینه بین این مقام و طرف‌های سعودی بوده‌ایم، دم‌دستی‌ترین توجیه است و شاید تقارنی با حقیقت نداشته باشد.
اقبال کمتر ژاپن و کره
با این حال در عمق انتخابات مربوط به شناخت میزبان مسابقاتی در سطح جام ملت‌ها مناسبات و ملاحظاتی قرار دارد که از فرضیه ساخت و پاخت این با آن و بیعت عرب‌ها برای ناکام کردن دیگران فراتر می‌رود و ابعاد دیگری را بر ماجرا می‌افزاید و نکات مهمی را گوشزد می‌کند.