او در پاسخ به این پرسش که چرا این روزها تهیهکنندهها و کارگردانهای حرفهای را کمتر در میدان میبینیم توضیح داد: شما فرض کنید تهیهکنندهای ۱۰ میلیارد برای ساخت یک اثر هزینه میکند اگر آن فیلم نفروشد آیا باز هم آن تهیهکننده میتواند اثری را تولید کند و این مسیر را ادامه دهد؟ طبیعتا پاسخ منفی است. همین مسئله موجب میشود تهیهکنندهها و کارگردانهای اصلی و کاربلد از سینما فاصله بگیرند.
کارگردان فیلم «شاخه گلی برای عروس» درباره عدم استقبال مخاطب از سینماها عنوان کرد: وقتی بلیت ۴۵ هزار تومان میشود قطعا تاثیراتی در چرخهی سینما خواهد گذاشت. اگر یک خانوادهی چهار نفره بخواهند برای دیدن فیلمی به سینما بروند حداقل چیزی حدود ۴۰۰_۵۰۰ هزار تومان باید هزینه کنند. بنابراین فقط تعداد خاصی از خانوادهها میتوانند به سینما بروند. نمیگویم ۴۵هزار تومان زیاد است اما با توجه به شرایط اقتصادی ناگواری که وجود دارد پرداخت همین عدد هم برای بسیاری دشوار است.
انتهای پیام/
با وجود افزایش فیلمهای جدید در گونههای متفاوت همچنان شاهد مخاطبان اندکی هستیم که پا به سالنهای سینما میگذارند. گرچه برخی آثار شرایط بهتری را نسبت به بقیه دارند اما همچنان سینما روزهای خوبی را پشت سر نمیگذارد. شاید باید چرایی این قضیه را کندوکاو کرد و بار دیگر این پرسش را مطرح کرد که چرا در یک بازه زمانی کوتاه باید این تعداد فیلم روی پرده بیاید؟ به همین بهانه به سراغ قدرتالله صلح میرزایی نویسنده و کارگردان سینما رفتهایم تا این موضوع مهم را با او بررسی کنیم.