فضای مجازی که یک چاقوی دو لبه است، سواد بسیار زیاد و عجیب و غریبی را می طلبد که فعالیت در آن کار هر کسی نیست. یک زمانی افراد از فعالیت های روزمره شان عکس و فیلم منتشر می کردند و تمام جزئیات زندگیشان را با مخاطبان به اشتراک می گذاشتند، که این مدل ارتباط هم از میان رفت. اگر سواد استفاده از فضای مجازی را داشته باشیم می توان آن را رسانه همراه نامید و بتوان از طریق ان تاثیرگزار باشیم.
نسل جدید فکر می کنند که از طریق رسانه م یتوانند بیزنس کنند و درآمد کسب کنند اما فضای مجازی محلی برای دیده شدن نیست و به نظر من به شکل مستقیم و غیر مستقیم به فرهنگ جامعه آسیب می زند. اگر کسی به فضای مجازی به عنوان یک فضا برای دیده شدن و بیزنس نگاه می کند در اوج بی سوادی قرار دارد.
آیا قبول دارید که تعداد مجریان محبوب در تلویزیون کاهش پیدا کرده است؟
حدود 4 ماه است که مسئولین کشوری و مسئولین رسانه با افرادی که در حیطه فعالیتشان سابقه خوبی دارند مانند مجریان، تهیه کنندگان و … نشست های محرمانه می گذارند و این نشان می دهد که مسئولین رسانه به این نقطه رسیده اند که باید فضا را تغییر داد. این موضوع نشانه خوبی است و نشان می دهد که مسئولان رسانه دست همکاری به سمت نیروهای مجرب دراز کرده اند.
من تخصصم خانواده و کودک و نوجوان است و تنها علاقه ام مجری گری در همین حوزه است و با وجود پیشنهادهای کاری در زمینه بازیگری، تهیه کنندگی و … را تنها به فعالیت در همین حوزه است.
فضای مجازی، فضایی نیست که کسی بتواند خودش را مطرح کند شاید برخی ها از طریق بیزنس های جدید مانند بلاگرها، اما اگر دقت کنیم تنها یک مدت محدودی دیده می شوند و عمر و ماندگاری ندارند. اما برای هم نسلان و همکاران من فضای مجازی فضایی برای دیده شدن نیست فقط برای حفظ موقعیت شغلی ما است. حضور من در فضای مجازی برای دیده شدن نبوده بلکه برای حفظ اسم و رسمم بوده است.
حضور در فضای مجازی چقدر می تواند برای مجری آورده داشته باشد؟
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ مجریان یکی از عناصر مهم در اقبال و موفقیت برنامه های موفق تلویزیون به خصوص آثار ترکیبی، مسابقات و … هستند با یک نگاه اجمالی می توان گفت بخش عمده ای از چهره های نامدار صدا و سیما که سال ها در رسانه ملی تربیت شدهاند امروز دیده نمی شوند و چهره هایی نو و تازه نفس جایگزین آن ها شده اند در گفت و گو با چهره های پیشکسوت عالم اجرا در تلویزیون موضوع را بررسی می کنیم.
اجرا نابود شده است و در این دو سال اخیر برنامه ای که از نسل سوم چندان دیده شود، وجود نداشته است. مجریان ویترین رسانه و شناسنامه تلویزیون هستند و اگر سریالی هم روی آنتن تلویزیون پخش می شود در نهایت خروجی آن تبدیل به ویژه برنامه هایی می شود که مجریان با بازیگران آن ها گفت و گو می کنند و در نهایت مجریان هستند که این خروجی را تکمیل می کنند. در این تغییر ساختار و یا پوست اندازی کاملا پیشانی قصه نابود شد، زیرا اگر نگین انگشتر را از روی آن برداریم آن انگشتر را از بین برده ایم. یک زمانی در دهه شصت مجری پخش داشتیم مانند خانم بیدمشکی، آقای حسن زاده، آقای پاکدل و … که اعلام برنامه می کردند. اکنون این وزنه را هم نداریم که دلمان خوش باشد که به سی سال قبل بازگشتیم، حداقل در این دو سه سال اخیر با شروع کرونا برنامه شاخصی نمی بینم که خیلی دیده شده باشد.
آیا این خبر مفید بود؟
با ژیلا صادقی گوینده و مجری تلویزیون که سابقه مجری گری برنامه «خانه فیروزهای»، «خانه مهر»، «خوبی از خودتونه» را در کارنامه فعالیت های خود دارد به گفت و گو نشستیم.