دنت در نتیجه‌گیری سوم نیز اینطور می‌نویسد: «گسترده‌ترین ادعای پلنتینگا این است که (طبیعت‌گرایی و نظریه تکاملی با هم مستلزم نفی طراحی الاهی است) اما زیست‌شناسی تکاملی به خود خود چنان لازمه‌ای ندارد».
این فیلسوف دین به موضوع داروینیسم اشاره می‌کند و عقیده دارد این مکتب، فی‌نفسه متضمن یا مستلزم این نیست که فرآیند تکامل، هدایت ناشده است. با این حال، او این پرسش را مطرح می‌کند که درباره استدلال‌های ضدخداباوری که به ظاهر بیشتر متضمن تکامل هستند چه باید کرد؟
در آن سوی مناظره، دنیل دنت به سه نتیجه‌گیری مهم می‌پردازد. اول اینکه نظریه تکامل معاصر، با باور به خدا سازگار است. در دومین نتیجه‌گیری، دنت اینطور می‌نویسد: «پلنتینگا درست می‌گوید که «بخشی از کار نظریه تکامل کنونی این نیست که بگوید… جهش‌ها اموری اتفاقی، یعنی بی‌علت هستند(گفته می‌شود آن‌ها مثلا معلول پرتوهای کیهانی‌اند)؛» حتی نمی‌توان گفت که جهش‌ها به طریق تصادف روی می‌دهند».
منبع
آیا این خبر مفید بود؟