برای بزرگسالان ۱۹ تا ۶۵ ساله، پیشنهاد میشود که حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت با شدت متوسط در هفته یا ۷۵ دقیقه فعالیت شدید در هفته انجام دهند.
ریکوتا هامایا گفت: برای برخی، بهخصوص برای افراد جوان، ورزش ممکن است شامل فعالیتهایی مانند تنیس، فوتبال، پیادهروی یا دویدن باشد که همه آنها را میتوان به راحتی با گام ردیابی کرد، اما برای برخی دیگر، ممکن است شامل دوچرخهسواری یا شنا باشد که در این موارد نظارت بر مدت زمان ورزش سادهتر است.
یافتههای این تحقیق از دادههای ۱۴هزار و ۳۹۹ زن سالم شرکتکننده در تحقیق سلامت زنان استفاده کرد. بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، از زنان ۶۲ ساله و بالاتر خواسته شد تا برای نظارت بر سطح فعالیت بدنی خود، به مدت یک هفته متوالی از دستگاههای ردیابی فعالیت استفاده کنند.
شرکتکنندگان در طول مدتی که تحت نظارت قرار گرفتند، هر هفته بهطور متوسط ۶۲ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید انجام دادند و روزانه بهطور متوسط ۵۱۸۳ قدم برمیداشتند.
نتایج تحقیقات نشان داد که ورزش مبتنی بر زمان و قدم زدن هر دو برای سلامتی و طول عمر ما بسیار مفید هستند و از خطر بیماری قلبی و سکته جلوگیری میکنند. محققان تاکید کردند که یافتههای آنان اهمیت گنجاندن اهداف مبتنی بر گام در دستورالعملها را برجسته میکند و بر اساس دستورالعملهای سرویس سلامت ملی بریتانیا (NHS)، فعالیت بدنی که خطر ابتلا به بیماری و عفونت را کاهش و طول عمر را افزایش میدهد، برای بزرگسالان توصیه میشود تا روزانه آن را انجام دهند.
به گزارش برنا؛ نتایج تحقیق کنونی نشان میدهد که ۲ هدف تمرینی به شما کمک خواهد کرد تا زندگی طولانیتری داشته باشید و از خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته جلوگیری کنید.
افراد در این تحقیق میتوانستند تعداد گامهای روزانه خود را از طریق تلفن، ساعتهای هوشمند یا دستگاههای مشابه خود ردیابی کنند و محققان بیمارستان زنان و بریگهام (BWH) در ماساچوست، ایالاتمتحده، تصمیم گرفتند اهداف مبتنی بر زمان را با اهداف مبتنی بر گام مقایسه کنند.
او تاکید کرد که تعداد گامها ممکن است سطوح مختلف تناسب اندام را در نظر نگیرد. بهعنوان مثال، اگر یک جوان ۲۰ ساله و فرد ۸۰ ساله هر دو نیم ساعت با شدت متوسط راه بروند، تعداد قدمهای آنها ممکن است متفاوت باشد. با این حال، شمارش گامها معیاری ساده و در مقایسه با شدت تمرین، کمتر قابل تفسیر است. علاوه بر این، گامها حرکات روزمره زندگی افراد مسن را بهعنوان فعالیت ورزشی نشان میدهند.
نتایج این تحقیق؛ که در نشریه JAMA Internal Medicine منتشر شده است، نشان داد، صرفنظر از تفاوتهای شاخص توده بدنی، افرادی که آهسته راه میروند در معرض خطر بیشتری قرار دارند. ریکوتا هامایا، محقق اصلی و محقق در بخش پزشکی پیشگیری بیمارستان زنان و بریگهام به مزایا و معایب استفاده از هر دو روش اندازهگیری فعالیت اشاره کرد.
بیماری قلبی عروقی (CVD) شامل مواردی است که بر عضله قلب، دریچهها، رگهای خونی یا عملکرد فرد تاثیر میگذارد. در حالی که متغیرهای زیادی وجود دارند که در ایجاد بیماری قلبی نقش دارند، عدم تحرک بدنی، عامل خطر اصلی است. ورزش نه تنها به تقویت ماهیچههای قلب شما کمک میکند بلکه میتواند مزایای سلامت قلب را نیز افزایش دهد که شامل بهبود جریان خون، تقویت عروق، کاهش فشار خون، سطح کلسترول متعادل، کاهش التهاب، مدیریت وزن و تنظیم قند خون (گلوکز) میشود.