امام صادق (ع) فرمود: دوستان من، پیروان من، شما با مردم طوری رفتار کنید که دیگران بگویند خدا جعفر بن محمد را بیامرزد، چقدر پیروان خود را نیکو تربیت کرد. آیا مسلمانان امروز در چنین وضعی هستند که کسی که با آنان معاشرت کند پی به تربیت عالی پیامبر اسلام (ص) ببرد؟ در جای دیگر فرمود: شما مایه زینت ما باشید نه ننگ ما.
اکثر مسلمانان، درست عکس دستورات اسلام رفتار میکنند، هر چه پیشوایان اسلام پایداری در دین را توصیه کردند، ما مسلمانان غیر از دین، برای همه چیز پایداری میکنیم. با آنکه باید همه را فدای دین کنیم، دین را فدای همه میکنیم، دین را سپر خود قرار میدهیم، اگر طرفداری از دین برای ما منفعت داشته باشد مسلمانی متدین و متعصب میشویم و اگر زیان داشته با دین مخالفت میکنیم؛ یا دین را تأویل میکنیم، کتابهای مقدس ما در گوشه کتابخانهها و طاقچهها گرد و خاک گرفتهاند، آگاه نیستیم که چه جواهرات گران بهایی در آن نهفته است.
این ریاست به معنای پست و مقام نیست چرا که پست و مقام دنیوی از بین میرود اما وقتی که به امام صادق (ع) گفته میشود رییس مکتب تشیع مقصود مجاهدت علمی و تربیت شاگردانی است که پرچمدار شکوفایی اندیشه اسلامی و ولایت علوی و احیاگر مکتب تشیع میباشند.
حضرت امام جعفر صادق (ع) در سال ۱۱۴ هجری قمری به امامت رسید و در دوران امامت خود از خلفای بنیامیه با هشامبنعبدالملک، ولیدبنزید، یزیدبنولید، ابراهیمبنولید و مروان حمار و از خلفای بنیعباس با ابوالعباس سفاح و منصور دوانیقی معاصر بود. مدت نزدیک به یک قرن اسلام و مسلمانان بازیچه اغراض سلطهجویان بنیامیه بودند، ناسزا گفتن به حضرت علی (ع) در سرلوحه برنامههایشان و فاجعه خونین کربلا و شهادت امام حسین (ع)، اوج جنایات آنها بود. همچنین بسیاری از بزرگان شیعه و علویان به جرم هواخواهی اهلبیت (ع) به شهادت رسیدند، یا سالها در سیاهچالهای مخوف زندانی شدند.
“مردم را با تلاش و رفتار به راه خیر بخوانید نه با زبان و گفتار”
به گزارش خبرگزاری برنا؛ پس از به قدرت رسیدن عباسیان، همانطور که آن حضرت پیشبینی کرده بود فشار بر شیعیان افزایش یافت و با روی کار آمدن منصور، این فشار به اوج خود رسید. امام نیز از این فشارها مستثنی نبود. این دوران، یعنی چند سال آخر عمر آن حضرت بر خلاف دوران اولیه امامتشان، دوره سختیها و انزوای دوباره آن حضرت و حرکت تشیع بود. منصور شیعیان را به شدت تحت کنترل قرار داده بود. سرانجام کار به جایی رسید که با تمام فشارها، منصور چارهای ندید که امام صادق (ع) را از میان بردارد و بنابراین توسط عواملش حضرت را به شهادت رساند. آن حضرت در سن 65 سالگی در سال 148 هجری به شهادت رسید و در قبرستان معروف بقیع در کنار مرقد پدر و جدّ مطهر خود به خاک سپرده شد.
در روزگاری که افکار ضداسلامی و ویرانگر خطری بزرگ در مسیر اسلام ناب محمدی بود، امام صادق (ع) رییس مذهب جعفری با مجاهدتهای علمی خود مانع از شیوع این افکار ضد اسلامی شد. خرافه و بدعت در دین مانند بیماری است که تن سالم را از درون پوسیده میکند. اما این امام همام جهادگر میدان علم در راه تاسیس مکتب تشیع، مشقتهای فراوانی را متحمل شد تا نهضتی بزرگ بر اساس پایههای حقیقت اسلام و عقلانیت دینی بنیان گذارد. گفتوگوها و مناظرات امام صادق (ع) با قدرت منطق و استدلال وی و پاسخگویی به شبهات دینی نقش بسیار مهمی در احیای مکتب تشیع داشته است.
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف