وی با اشاره به اینکه میزان آلودگی هوا در اصفهان نه فقط در زمستان بلکه در فصل های دیگر مانند تابستان هم بالاست، افزود: مجموعه شرایط موجود، آلودگی هوای اصفهان را به این نقطه رسانده است.
عضو هیات علمی گروه محیط زیست دانشگاه صنعتی اصفهان افزود: ویژگی محیط زیست این است که وقتی آسیبی به آن وارد می شود، پیامدهای آن با تاخیر بُروز پیدا می کند و وقتی این پیامدها ایجاد شد با توجه به میزان تاب‌آوری محیط زیست می‌توان آن را جبران کرد.
وی، ذرات معلق در هوا را یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در آلودگی هوای اصفهان دانست و توضیح داد: این ذرات معلق به‌طور عمده از محل خشکی رودخانه زاینده رود و تالاب گاوخونی و دوده های کارخانه ها و خودروها بویژه هنگام استفاده مازوت در صنایع حاصل می شود.
وی با اشاره به اهمیت برنامه های نرم افزاری و فنی و مهندسی برای کاهش آلودگی هوای اصفهان، تصریح کرد: تامین بودجه مورد نیاز در این زمینه نیز اهمیت بسزایی دارد و اینکه در کشور چقدر برای آن هزینه می کنند.
وی اظهار کرد: با توجه به نقش و جایگاه صنایع اصفهان در کشور و از طرفی بحران آلودگی هوا در این خطه لازم است که برای تامین گاز مورد نیاز مراکزی مانند نیروگاه ها و به‌منظور جلوگیری از مصرف مازوت، برنامه ریزی و اقدامات اساسی صورت گیرد.
کلانشهر اصفهان حدود ۲ میلیون نفر جمعیت دارد و روزانه بیش از ۸۰۰ هزار دستگاه خودرو در آن تردد می‌کنند و صنایع کوچک و بزرگ بسیاری آن را احاطه کرده اند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: مردم نقش چندانی در آلودگی هوا ندارند و نباید تقصیرها را به گردن آنها انداخت زیرا آنها در تولید انرژی، نوع و کیفیت سوخت و خودروها و همچنین تعیین نوع سوخت نیروگاه ها نقشی ندارند.
مرادی با طرح این پرسش که در سال های گذشته چقدر به سمت استفاده از انرژی خورشیدی پیش رفته ایم، خاطرنشان کرد: استفاده از انرژی بادی در اصفهان چندان پاسخگو نیست اما به راحتی می توان از انرژی خورشیدی استفاده کرد.
به گفته کارشناسان، خشکی زاینده رود و تالاب گاوخونی و شرایط جغرافیایی و اقلیمی، کلاف آلودگی هوای این شهر را پیچیده‌تر کرده است.