واضح است که بی حجابی و تن نمایی زنان در مقابل نامحرم یک فعل حرام است. پس چگونه ممکن است حکومتی که رسالت آن زدودن حرام از جامعه است، در مقابل بدحجابی موضع نداشته باشد؟
|
|
کد خبر:
۱۴۸۳۴۵۸
ارسال به دیگران
ارسال به دیگران
انتهای پیام/
|
یک فعال اجتماعی در یادداشتی در رابطه با حجاب به مثابه امر اجتماعی نوشت: نکته مهمی که مخالفان حجاب به اشتباه از آن غفلت دارند، تلقی اجتماعی از مقوله حجاب است. حجاب یک امر اجتماعی است و نه یک امر فردی.
حجاب به مثابه امر اجتماعی
آیا این خبر مفید بود؟
ایشان مقابله با حرام اجتماعی را همچون حکومت پیامبر(ص) و علی(ع) از وظایف حکومت اسلامی حال حاضر دانست. این بدان معناست که در حکومت صدراسلام معصومین(ع) با حرام اجتماعی مقابله می کردند.
اگرچه این استدلال مخالفان از اساس باطل است و برای استخراج یک حکم نباید معطل ادلّه و شواهد تاریخی بمانیم و با استفاده از منابع معتبر دیگر می توان حکم وجوب و ضرورت حجاب را از دین استخراج نمود، اما رهبر معظم انقلاب در یکی از سخنرانی خود این تلقی ناقص از تاریخ حکومت صدراسلام را به چالش کشیدند.
«آن کاری که در ملأ انجام می گیرد، در خیابان انجام می گیرد، یک کار عمومی است، یک کار اجتماعی است، یک تعلیم عمومی است؛ این [خطا]، برای حکومتی که به نام اسلام بر سرِ کار آمده است تکلیف ایجاد می کند. حرام کوچک و بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعی است نبایستی بهصورت آشکار در کشور انجام بگیرد.» 17 اسفند 96
«حالا یک نفر یک غلطی برای خودش می کند، [به] کنار، آن بین خودش و خدا است؛ امّا آنچه در مقابل چشم مردم است، در محیط جامعه است، حکومت اسلامی -مثل حکومت امیرالمؤمنین، مثل حکومت پیغمبر- وظیفه دارد در مقابل آن بایستد…. شارع مقدّس بر حکومت اسلامی تکلیف کرده است که مانع از رواج حرام الهی در جامعه بشود؛ حکومت اسلامی موظّف است در مقابل حرام بایستد، در مقابل گناه بایستد.» 17 اسفند 96
به گزارش خبرگزاری برنا، سارا ایمانی پژوهشگر حوزه قانونگذاری در یادداشتی در رابطه با حجاب به مثابه امر اجتماعی نوشت: یکی از جنبههای مهم استدلال مخالفان حجاب اجباری، فقدان شواهد تاریخی از برخورد معصوم(ع) در زمان حکومت صدر اسلام با پدیده بدحجابی یا بیحجابی است.
این منطق برای لزوم حجاب غیرمسلمانان در داخل جامعه اسلامی نیز معتبر است. زیرا این منطق مبتنی بر ضرورت سالم سازی جامعه از مظاهر بی بندوباری و زمینههای گسترش فساد است. لذا در این زمینه تفاوتی میان بدحجابی مسلمانان با غیرمسلمانان وجود ندارد. چه بسا مسلمانان مخالف حجاب در صورت آزادی حجاب غیرمسلمانان در کشور، برای عدم رعایت حجاب و راحتی خود، مسلمانی خود را نیز انکار کنند. البته آنانی که حجاب را از منظر فقه فردی نگاه می کنند غیر ممکن است که بتوانند ضرورت حجاب غیرمسلمانان در جامعه اسلامی را بفهمند! زیرا آنان اساسا در ضرورت و وجوب حجاب برای مسلمانان نیز تردید دارند!