قتل‌های ناموسی ریشه در مسائل فرهنگی خانواده و جامعه دارد

منبع
آیا این خبر مفید بود؟

این کارگردان در ادامه درباره فضای فیلم تشریح کرد: زمانی که ایده این قصه به ذهنم آمد، نگاهم پیدا کردن یک زاویه جدید برای روایت بود. کانون خانواده نهادی گرم است و در آن محبت وجود دارد پس زمانی که قتل درون یک خانواده پیش می‌آید، منجر به عواقب زیادی در میان آن‌ها می‌شود. حتی این تاثیرات سالیان زیاد طول می‌کشد و برای برخی از اعضا هم بیماری‌های روانی بسیاری به‌ وجود می‌آید و برخی اتفاق‌ها تبعات درازی دارند.

عزیزی صدیق درباره اینکه ایده فیلم می‌توانست در یک فیلم کوتاه خلاصه شود، عنوان کرد: بلند شدن این ایده به سلیقه و انتخاب من برمیگردد. این سلیقه من می‌تواند بعضی دوستان را درگیر فیلم کند و برخی هم نه.

کارگردان «آه سرد» درباره برخی جزییات فیلم تشریح کرد: برای ترجمه انگلیسی و زیرنویس فیلم از دوستانی که کارشان در این حوزه است، کمک گرفتیم. نکته دیگر این که دمای هوا در لوکیشن متفاوت بود و اکثر صحنه‌های فیلم که برف و باران می‌آیند، واقعی هستند.

عزیزی صدیق ادامه داد: در سینمای مستقل، بودجه ممکن است کم باشد اما افرادی که سمت این نوع فیلمسازی می‌آیند، به قدری تلاش می‌کنند و امید دارند که بخش کمبود و سختی را جبران می‌کند.

عزیزی صدیق درباره سختی شرایط ساخت فیلم به عنوان کارگردان کار اولی در ساخت فیلم بلند و پرچالش‌ترین سکانس فیلم تصریح کرد: من با تشویق ها و حمایت احمد بهرامی (کارگردان) که همسرم هستند شروع به کار فیلمسازی کردم. فیلم اول را خودمان سرمایه گذاری کردیم فیلم دوم را سرمایه گذار پیدا کردم. ما در این فیلم با بضاعت خیلی کم شروع کردیم.

بخوانید: پایان لیگ برتر اسکیت سرعت با درخشش "سروش اسکیت البرز"

ناهید عزیزی صدیق درباره رسالت فیلم گفت: یک موضوعی که سالهاست دستمایه خیلی از فیلم‌ها در سینمای ایران شده، دعوت ما به قضاوت نکردن است. یک جایی باید بپذیریم که قضاوت کردن کار آدمی نیست. در واقع موضوع اصلی فیلم تردید های یک شخص است برای انتقام گرفتن یا نگرفتن.

عزیزی صدیق در پاسخ به این سوال که آیا این فیلم بیانیه‌ای تصویری علیه قانون مجازات اسلامی است؟ تصریح کرد: فیلم برای من آگاهی بخش بود، قتل های خانوادگی و ناموسی ریشه در مسایل فرهنگی خانواده و جامعه دارد خیلی نمی توان یکی را پررنگتر از آن یکی دانست.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ ناهید عزیزی صدیق کارگردان فیلم «آه سرد» درباره نگاه و سرشت اصلی فیلم توضیح داد: من فکر می‌کنم نگاه جامعه ایرانی در کشور در حال تغییر است‌. در واقع، باید به گونه‌ای پیش رویم که در جامعه ایرانی زنان بتوانند به جایی که می‌خواهند برسند.

وی اضافه کرد: خیلی قصد نداشتم در مورد قانون صحبت کنم، چرا که اصلا صلاحیت آن را ندارم. از نظر من رسالت سینمای اجتماعی این است که روی بخشی از مسایل اجتماعی ذره بین بگذارد و بیشتر منظور مطرح کردن این مسائل بود.

این کارگردان اضافه کرد: در تمام طول کار، آقای محقق مدام میگفت که نگران نباش و بسیار برای ساخت فیلم ما را حمایت کرد. ما در محدودیت‌ها فیلم ساختیم اما همان‌طور که گفتم با حمایت‌های آقای محقق تهیه کننده کار بود که توانستیم با این سختی ها کار را جلو ببریم. از ابتدا دوست داشتم که در مکان کوهستانی فیلمبرداری کنیم اما زمانی که وارد مرحله تولید شدیم، تازه متوجه شدم که چقدر فیلم ساختن در چنین وضعی سخت است‌. شرایط اقلیمی بسیار دشوار بود و دمای هوا در لوکیشن بسیار پایین بود و جاده‌های پیچ در پیچی وجود داشت.

بخوانید: خروج موادمخدر از دایره ۱۰ جرم اول کلانشهر تهران

وی در پاسخ به سوالی درباره تم قتل ناموسی در فیلم افزود: موضوع قتل‌های خانوادگی و قتل ناموسی، سرشت اصلی «آه سرد» است‌؛ تلاش کردم با یک رویکرد تازه به این فیلم بپردازم.

کارگردان «آه سرد» در رابطه با دغدغه شخصی‌اش از انتقام و مهاجرت در ساخت این فیلم، بیان کرد: در نسخه های قبل تر تدوین، زندگی برادر بزرگتر و مسایلی که دیگر بودند بیشتر نمود داشت. در نسخه های بعدی و در تدوین های بعدی به موضوع مهاجرت هم اشاره شده و همین طور مساله مواجهه فرد با شریک زندگی اش مورد بررسی قرار گرفت.

وی ادامه داد: آقای محقق مشغول پیش تولید «شهر خاموش« بود که با ایشان در مورد شرایط مان صحبت کردم و احساس می کردم در این کار اشتراکات زیادی داریم و ایشان خیلی زود برای ساخت فیلم به ما دست یاری دادند.

این کارگردان در پاسخ به سوالی درباره ریتم کند فیلم و اینکه مخاطب را اذیت نمی کرد؟ گفت: این اثر به سلیقه و انتخاب من بر می‌گردد، اصولا به داستان هایی که با طمانینه تعریف می‌شوند بیشتر علاقه مندم و ترجیح دادم که فیلمم را با طمانینه روایت کنم.

عزیزی صدیق با اشاره به نشان دادن دو قطبی بودن یکی از کاراکترهای این فیلم بیان کرد: با نشان دادن این کاراکتر دو قطبی می‌خواستم نشان بدهم که ما باید در هر شرایطی از قضاوت کردن پرهیز کنیم. این را هم بگویم که جنس تصویر و صدایی که امروز نمایش داده شد، کمی مشکل داشت و از دوستان بیننده عذرخواهی می‌کنم.

بخوانید: عکاسان راه‌یافته به مسابقه و نمایشگاه عکس «ایران من» معرفی شدند

انتهای پیام/

عزیزی صدیق در ادامه درباره شیوه اطلاعات دادن به مخاطب در فیلم و ارتباط پدر و فرزندی که تا اواسط قصه مشخص نمی شود، پاسخ داد: من در حال حاضر دارم تجربه های مختلف را کسب می‌کنم و ممکن است این مدل روایت، یک جاهایی هم مورد پسند قرار نگیرد، ولی من فکر کردم این شیوه می‌تواند تعلیق ایجاد کند. من سکانس پایانی را در اول فیلم آوردم و می خواستم مخاطب ذهنش متمرکز به این قتل نباشد و به موضوعات دیگر فیلم هم بپردازد.