هزینه تنهایی!

پیامدهای فیزیکی

تحقیقات Astghik نشان می‌دهد که تنهایی احتمالاً منجر به پیامدها و بروز رفتارهای نادرست در انسان می‌شود.

بر اساس این مطالعه، زنان استرالیایی بیشتر در سن 17 سالگی احساس تنهایی می‌کنند، در حالی که گزارش‌های مربوط به تنهایی در بزرگسالی کاهش می‌یابد اما بار دیگر به طور ناگهانی برای زنان بالای 65 سال افزایش می‌یابد.

استغیک ماویساکلیان، دانشیار اقتصاد دانشگاه کرتین، در مورد تأثیرات اقتصادی تنهایی گزارش می دهد. او می گوید تشخیص اینکه چرا زنان بیشتر از مردان احساس تنهایی می کنند دشوار است.

این منجر به پدیده‌ای می‌شود که دکتر تیم دین آن را «عدم تطابق تکاملی» توصیف می‌کند. این عدم تطابق زمانی رخ می دهد که رفتارهایی که تکامل برای بقا در ما ریشه دوانده در جامعه مدرن ناسالم شود. برای مثال، گرسنگی ما برای کربوهیدرات به یک اپیدمی چاقی تبدیل شده است.

برای گونه ای اجتماعی مانند ما، تنها بودن به معنای آسیب پذیر بودن در برابر حمله است. پاسخ جنگ یا گریز ممکن است ما را برای این حمله آماده کند. ثانیاً، درد عاطفی مرتبط با تنهایی، گرسنگی بیولوژیکی را برای ما فراهم می کند تا با دیگران ارتباط برقرار کنیم.

تنهایی چه حسی دارد؟

تنهایی در داستان باستانی رؤیایی دهاروال بهناگا و منده (گوانا و مار سیاه) که توسط گیاه شناس سیدنی فرانسیس بودکین بازگو شده است، ذکر شده است؛ به دلیل خلق و خوی بدش، او مردی بسیار تنها بود.

شکاف جنسیتی در تنهایی

آیا ما در دنیای مدرن و با فرهنگ های جمعی نیز هنوز از تنهایی رنج میبریم ؟

در استرالیا، هزینه اقتصادی تنهایی برای زنان بیشتر از مردان است.

وقتی سطح بالایی از تنهایی لحظه ای را تجربه می کنیم، این حس بدن را تحریک می کند تا کورتیزول بیشتری ترشح کند .

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا، بر اساس گزارش مرکز اقتصادی بانک وست کرتین، تنهایی 2.7 میلیارد دلار در سال برای استرالیایی ها هزینه دارد. این یک اپیدمی است که در طول همه گیری کرونا به رشد خود ادامه داده است. از زمان شروع همه گیری، احساس تنهایی در سراسر استرالیا افزایش یافته است.

احساس تنهایی طولانی مدت با سطوح بالاتر کورتیزول مرتبط است.کورتیزول که به عنوان هورمون استرس شناخته می شود، بدن شما را برای پاسخ جنگ یا گریز آماده می کند. بدن شما را تحریک می کند تا گلوکز بیشتری برای انرژی اضافی تولید کند. این افزایش استرس و احساسات ناخوشایند مرتبط با تنهایی ممکن است دو کار را انجام دهد.

گزارش تنهایی استرالیا در سال 2018 نشان داد که 25 درصد استرالیایی ها احساس تنهایی می کنند، در حالی که 30 درصد احساس می کنند که هیچ گروه دوستی ندارند.

پروفسور Tegan Cruwys روی روانشناسی جامعه و سلامت روان در دانشگاه ملی استرالیا تحقیق می کند. او می گوید که آنها پدیده های جداگانه ای هستند که اغلب توسط عوامل اجتماعی مشابه ایجاد می شوند. همپوشانی در افرادی که افسردگی و تنهایی را تجربه می کنند نشان دهنده این واقعیت است که بیماری های اجتماعی منجر به تجربه تنهایی می شود. طرد، تبعیض و ضرر نیز از عوامل تعیین کننده مهم افسردگی بالینی هستند.

دربارۀ مردان استرالیایی، گزارش های مربوط به تنهایی در حدود 50 سالگی به اوج خود می رسد.