فوق تخصص روانپزشکی دانشگاه با اشاره به اینکه بسیاری از مبتلایان به اختلالات روان از مراجعه به روانپزشک هراسانند به این باور اشتباه که برخی میگویند مگر دیوانهام که به روانپزشک مراجعه کنم اشاره کرد و توضیح داد: متاسفانه مشکل اینجاست که هنوز ماهیت بیماریهای روان در بین بسیاری از مردم جا نیفتاده است، همانطور که قلب و ریه دچار بیماری می شود مغزمان هم دچار بیماری میشود.
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا داروهای روانپزشکی اعتیادآورند یا خیر؟ خاطرنشان کرد: برای یافتن پاسخ درست به این سوال لازم است بدانید که مشکلات و اختلالات روان همانند سایر بیماریها هستند، بیماری کهبه دلیل ماهیت بیماری باید دارو را در بازه زمانی طولانی استفاده کند به اشتباه تصور میکند به دارو اعتیاد پیداکرده است.
فوق تخصص روانپزشکی دانشگاه تاکید کرد: داروهای روانپزشکی بسیار متنوع هستند، داروهایی مانند داروی ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب، داروهای خواب آور و ضد تشنج و هزاران داروی دیگر، بنابراین اینکه لزوما تمام داروهای روانپزشکی خوابآورندغیر منطقی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه افزود: بعضی افراد ممکن است دورههایی از بیماری را تجربه کنند و در فواصل این دورهها به حالت عادی برگردند و بعضی دیگر ممکن است از مشاوره، دارو یا روشهای درمانی دیگر برای ایجاد تعادل در زندگی خود استفاده کنند، حتی ممکن است یک درمان برای تمام افراد کاربرد نداشته باشد و بعضی افراد احساس کنند بیماری روانیشان کاملا درمان نشده و در مقابل بعضی دیگر ممکن است رفتهرفته علامتهای دیگری هم احساس کنند با این حال، بسیاری از مبتلایان به بیماریهای روان درمان میشوند.
وی ادامه داد: تمام بیماریها مجموعهای از مداخلات محیطی و بیولوژیکی هستند که یکی از این عوامل ژنتیک است.
دکتر شمس به باور غلط دیگری مبنی بر اینکه این برخی افراد ادعا میکنند داروهای روانپزشکی در آنها کم اثر یا بیاثر است و با این تصور یا دارو مصرف نمیکنند یا بعد از چند روز مصرف آن را قطع میکنند، توضیح داد: داروهایی که برای درمان روانپزشکی استفاده میشود، به غیر از داروهای خوابآور اثر آنی و لحظهای ندارند، معمولا این داروها بعد از این که جذب بدن میشوند باید وارد مغز شوند تا تغییراتی در ناقل های شیمیایی و گیرندههای عصبی ایجاد کنند و پس از آن تاثیر دارو مشخص میشود، این روند حداقل به سه تا چهار هفته زمان نیاز دارد.
بنابر گزارش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این استاد دانشگاه به باوری اشتباه دیگری مبنی بر اینکه میتوان با استفاده از برخی مواد مخدر کنترل بیشتری به رفتارهای خود داشت اشاره کرد و گفت: بسیاری تصور می کنند وقتی از ماده مخدری استفاده میکنند، بر رفتارهای خود کنترل بیشتری دارند و یا مخدر درمان درد آنهاست، این افراد معمولا دارو را مصرف نمیکنند و بهجای آن ماده مخدر استفاده میکنند نکته اینجاست که اگر هم برخی مواد مخدر نشانههای بیماری را کم کنند فقط این موضوع برای بازه زمانی کوتاه اثر دارد و این مواد در بازه زمانی بیشتر درمانها را پیچیده تر و سختتر می کنند.
دکتر شمس ادامه داد: در واقع مسئله اصلی این است که ماهیت بیماری سبب میشود که دارو برای بازه زمانی طولانی استفاده شود به طور مثال فردیکه به وسواس، اضطراب و یا افسردگی مبتلاست، این بیماری هم مثل بیماری فشار خون و یا قند خون است، اگراین فرد برای مدت طولانی دارو مصرف کرده باشد و به یکباره دارو را قطع کند قطعا نشانههای بیماری دوباره برمیگردد، این ماهیت بیماری است و ارتباطی به دارو ندارد.
وی افزود: همانطور که درمورد درصد کمی از مبتلایان به انواع بیماریها دارو کماثر یا بیاثر است و این افراد بهناچار تحت اعمال جراحی قرار میگیرند، در روانپزشکی هم این موضوع مصداق دارد، درصد کمی از بیماران به درمانهای معمول پاسخ مناسبی نمیدهند و باید در این موارد از روشهای دیگر و سایر مداخلات درمانی کمک گرفت.
دکتر شمس با بیان اینکه بسیاری از مبتلایان به بیماریهای روان به دلیل تفکرات اشتباه نسبت به داروهای روان درمانی به پزشک مراجعه نمیکنند ادامه داد: این افراد حاضرند رنج ناشی از اختلالات روان را تحمل کنند اما از ترس خوابآور بودن این داروها که متاسفانه باوری غلط است به پزشک مراجعه نکنند.