منبع: سینما سینما
–گریم‌های «آکتور» همان‌طور که می‌خواستید از آب در آمد؟ مجسمه‌ای که من برای پیری «نوید محمدزاده» طراحی کردم تفاوت‌های زیادی با چیزی که در «آکتور» می‌بینید دارد. من اگر بخواهم یک پیرمرد بسازم تا پیشانی برایش مو نمی‌گذارم. باید گریم را جوری تلطیف کنم که هارمونی چشم بیننده را خراب نکند. یعنی می‌خواهم بگویم در بخش مخصوصِ پیرمردها دست من بسته بود.
ابتدا بگویید چه شد که کار چهره‌پردازی را انتخاب کردید؟ از کودکی بزرگ‌ترین سرگرمی و بازی من دقت کردن به آدمها بود، بعدها که کمی بزرگ‌تر شدم هرکدام از آدمها را شبیه به چیزی می‌دیدم. این مسئله کمی گذشت تا این‌که به سن ۱۶سالگی و کلاس اول دبیرستان رسیدم، آن زمان آنچه را که می‌دیدم می‌کشیدم. به یاد دارم معلم زیست‌شناسی‌مان آقای «فیض‌بخش» را نقاشی کردم. او اصالتا رشتی بود، با ۲متر قد، شانه‌هایی پهن و سری شبیه به زیتون. من آنچه که دیدم را کشیدم. این نقاشی در کلاس دست به دست شد، کاغذ چرخید و زیر پای استاد فیزیکمان آقای «پایدار» افتاد. او با دیدن این نقاشی خندید و کاریکاتور را به دفتر معلمان برد. با وجود این‌که دیگران هم از این کاریکاتور خوششان آمده بود اما با خانه‌ی ما تماس گرفتند و موضوع را با پدرم در میان گذاشتند.
انتهای پیام/
