محرم حکایت غریبی است که ریشهای 1400 ساله در تاریخ دارد و هر سال تازهتر از سال قبل با حضور پرشور عاشقان مکتب ابا عبدالله الحسین رخ مینمایاند.
شام غریبان کامیاران
عشقبازی، سر به میدان وفاافکندن است
1400 و اندی سال از آن روز تلخ میگذرد اما کام مردمان زمین از رنجی که بر فرزند فاطمه و اهل بیت و یارانش گذشت هنوز تلخ است، ننگ آنچه بر فرزند پیامبر روا داشته شد تا ابد بر پیشانی سپاه ظلم باقی میماند.
شرط این میدان، به خون خویش بازیکردن است
شهرستان بیجار، بام ایران است، این شهرستان هم ترکیبی از ترک و کرد و شیعه و سنی است، مردمانی که زندگی مسالمتآمیز آنها زمانی به درازای تاریخ دارد، گلگیران، یکی از ویژهترین برنامههای ایام محرم در کردستان است که در این شهر تاریخی برگزار میشود.
و اما…
عصر عاشوراست؛ صدای چکاچک شمشیرها و هیاهوی تیرها و سنگها، جای خود را به غارت خیمهها داده است؛ آن هم در سایه شعلههای آتش. حسین و یارانش هر یک در گوشهای از دشت، بیسر در خاک و خون خفتهاند. شهیدان، دیگر تشنه نیستند.
حلیمپزان
آیینهای عزاداری ویژه دهه نخست محرم با برپایی نماز ظهر عاشورا به یاد آخرین نماز بزرگ شهید امر به معروف و نهی از منکر به پایان میرسد و بعد از ظهر عاشورا تمامی بیرقها و علمها به صورت افقی پیشاپیش دستههای عزادار به نشانه شهادت حضرت امام حسین(ع) و 72 نفر از یاران باوفایش به حرکت در میآیند و با برگزاری شام غریبان حسینی به پایان میرسد.
محرم که میشود دهگلانیها رخت عزا به تن میکنند، همه در این نقطه یکرنگ هستند، اینجا سخن از دلدادگی و عشق به حسین است و دلهایشان در غم ریختن خون پاک ایشان بر خاک کربلا..
کامیاران هم مرکب از شیعه و سنی است و همه در ماه محرم عزادار و در آیینهای این ماه شرکت میکنند، شام غریبان در کامیاران رنگ و بوی خاصی دارد و صحنهای از شام غریبان کربلا میشود که پس از شهادت سیدالشهداء بر سر خاندان پیامبر گذشت، شبى تیرهتر از سیاهى، شبی جانسوز که در آن تلخترین لحظات بر اهل بیت (ع) گذشت.
مساجد میعادگاه گلگیران حسینی است به هر مسجدی که میرسند وارد میشوند و میخوانند؛ «عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، مهدی صاحب زمان(عج)، صاحب عزاست امروز» و مصیبت کربلا را به امام زمان تسلیت میگویند.بام ایران در روز عاشورا بیشباهت با فضای حزن و اندوه در صحرای کربلا نیست، دیاری که نمادی از غربت و حزن و اندوه کودکان یتیم و اسیر دشت کربلا را بعد از گذشت هزاران سال از آن روز تلخ بار دیگر به تصویر میکشد…خاک این گل قبل از روز عاشورا از اراضی گندمزارهای اطراف بیجار جمع و بعد از الککردن با آب و گلاب مخلوط و در ظرفهای مختلفی ریخته میشود در اختیار هیئتهای مذهبی قرار میگیرد، گلگیران حسینی گلها را برسر و روی خود میمالند.
حرکت علمها و بیرقهای عزاداری که بزرگترین آن علم بلندی منصوب به قمر بنیهاشم حضرت ابالفضل(ع) بوده و این امر نشانه این است که بیرق علمدار کربلا هنوز پس از گذشت 1400 سال همچنان بر زمین نیافتاده از جلوههای ارادت مردمان دیار کردستان به امام حسین(ع) و شهدای عاشورا است.
شام غریبان است، کودکانی که امشب پدر ندارند، صحنه تلخی که با هیچ زبان و لفظى نمىتوان عمق تلخی بر دل نشسته دلهای شکسته و سوز دل یتیمان و بانوان حسینى را بازگو کرد.
طشتگذاری در سریشآباد
نذر خون به جای قمهزنی
راه بهشت
در این آیین، طشتها و تعدادی مشک پر از آب بر دوش ریش سفیدان و عاشقان حسین وارد مسجد شده و همه حضار به احترام طشتها در مسجد بپا میخیزند و در جلو آنها با شور و شوق خاص و با شعار «الدخیل یا اباالفضل» سینه زده و حرکت میکنند.
پخت حلیم یکی دیگر از مراسمات مردم کردستان در تاسوعا و عاشورای حسینی است که بانوان برای ادای نذرشان پخت میکنند.
به گزارش خبرگزاری برنا؛ محرم حدیث و آینه تمامقد به خاک افتادن عشق است، آنجا که عشق عاشقانه هفتاد و دو بار به خاک میافتد و دوباره همچون ققنوسی تازه نفس، از شعلههای خویش برمیخیزد و در آغوش پروردگار خویش، سرفراز و مسرور، لبخند میزند و خود را در خلد برین از سر میگیرد.
همزمان با فرارسیدن ماه محرم چهره شهرهای کردستان ماتمزده میشود آنگاه که پارچههای سیاه و مشکین جامهها بر تن شهر و مردم آن خودنمایی میکند، کوی و برزن پر میشود از پرچم و کتیبههایی که هنوز بوی اسپند سالهای قبل آن به مشام میرسد.
لافت از عشق حسین است و سرت بر گردن است
با روشنگریهایی که صورت گرفت، امروز دیگر چنین روشی در منطقه کردستان مرسوم نیست و مردم شهرهای استان بویژه مردم سریشآباد در صفهای طولانی برای اهدای خون میایستند.
مردم این دیار از شیعه و سنی در ایام محرم هر کدام به نوعی ارادت خود را به امام حسین(ع) و مقوله عاشورا به منصه ظهور میرسانند، مردم شهر سنندج، سرزمین مسجد و مناره اکثر قریب به اتفاق شبهای ماه محرم به ویژه شب تاسوعا و عاشورا با حضور در امامزادهها در گوشه و کنار شهر شبزندهداری میکنند و دلهایشان را به کربلای حسین(ع) دخیل میبندند و آسمان چشمانشان را به عشق صاحب عاشورا، بارانی…
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف