واسه پیرمردای سارایه وو
او با این نگاه غزلی را به شرح زیرخواند.
آیا این خبر مفید بود؟
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم
امشب دلم ابری است دارم برای تو/ یک چشمه بارانی یک روح طوفانی
واسه‌ی جوونای کلمبیا
کنار برجای تلخ و زشت شهر، هیچ لبو فروشی یخ نمیزنه
من آن دف دف دف دف افتاده‌ای از کف / من آن نی بی‌هم دم افتاده‌ای از نا
عباس شاه زیدی نیز پس از حضور روی سن غزلی را به نرجس خاتون، مادر گرانقدر حضرت مهدی (عج) تقدیم کرد.
گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
ما باید دعا کنیم که زود بیاد
سپس حامد عسگری با خواندن این شعر محفل شعرخوانی را به پایان رساند تا مدیحه خوانی مهدی عزیزیان حسن ختام برنامه باشد.
وقتی که او آید آینه باید شد/ تا پرکند درما خورشید عرفانی
مردی تبر بردوش از کعبه می‌آید/ مردی که پیمودست یک راه طولانی
شاعر دیگری که در این محفل به شعرخوانی پرداخت، قادر طراوت‌پور بود. طراوت‌پور سخنان خود اینگونه آغاز کرد: خرسندم که خداوند توفیق داد که در آستان مهر باشم. نکته‌ای که باید به آن اشاره کنم این است که شاید خیلی‌ها فکر می‌کردند فقط انسان‌ها از وجود امام عصر (عج) بهره می‌برند اما همه کائنات از وجود رحمانی ایشان فیض برده و بهره‌مند می‌شوند.
تو شبای بارونی رفتگرا، با عبور ماشینا خیس نشن
وی در ادامه این شعر را خواند:
رد می‌کنی شاید پس از زنگ دبستان / طفل کلاس اولی را از خیابان
تا ببیند به چشم خود عمران، مریم دیگری از تبارش را
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم
گاهی اوقات پیش آمده عشق، بسته راه اراده‌ها را هنوز
پشت دروازه‌های روح انداخت، عشق این بار کوله بارش را
شاید که دلداری دهی راننده‌ای را/ وقتی شکایت می‌کند از راهبندان
یکی توی کوچه‌ای توی دمشق
چقدر بی‌تو جهان مثل جمعه بازار است
روزه آن است که لب تشنه دیدارشویم/ عید روزی است که با فکر تو بیدار شویم
حضرت مهدی (عج) برای همه کائنات است
واسه‌ی «ام علی» و «مارگریت»
خوبیای گم شده تو دست باد
آتش عشق گاه می‌گیرد، دامن شاهزاده‌هایش را
تقدیم به نرجس خاتون
و ایستاده زمان، بین این دو تا جمعه
شاعری با عشق اهل بیت (ع)
گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
در نماز از خم ابروی تو چشمم پرباد/ روزه‌ام با نفس تشنه لبان دم خور باد
حس می‌کنم دیریست هم رنگ چشمانت/ ننوشته می‌خوانم، ناگفته می‌دانی
همه‌ی دنیا صداشو میشنفه
همه رو یه شبه عاشق میکنه
شروع می‌شود این شعر، بی‌تو با جمعه
واسه سرخپوستای مظلوم و غریب
انتهای پیام//
اعظم سعادتمند که از قم در این محفل حضور داشت، دیگر شاعری بود که به روی سن دعوت شد. او که خود معلم است و سال هاست در زمینه شعر و شاعری دستی برآتش دارد این اشعار را قرائت کرد:
گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
صحبت اونیه که وقتی بیاد یه صلابتی داره تو دلبریش
و گفته‌اند که می‌آیی، از قضا جمعه
سید حسین متولیان، حافظ ایمانی و احمدعلوی دیگر شاعرانی بود که به شعرخوانی در این محفل پرداختند و در ادامه استاد محمدعلی مجاهد به دعوت مجری برنامه پشت تریبون قرارگرفت. او اظهار داشت: شعر مهدوی به لحاظ محتوایی، یک چهارچوب مشخص و اصولی دارد و این اصول نیز دارای زیرشاخه‌هایی برای خودش است. آن چیزی که باید برای شعر مهدوی اصولا مطرح شود سه نکته اساسی است.
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن
واسه‌ی بومیای استرالیا
مهربون و پاک و بی‌تکلفه
امشب که می‌ترکد بغض قفس هامان / باید پری افشاند‌ای روح زندانی
«ای نامده» … با نام تو پا… پا شدم از جا/ «ای آمده» … دنیا به امید تو به دنیا
احمدبابایی نیز در این محفل شعرخوانی کرد:
خورشید من امشب پرتو نیافشانی/ کز من نمی‌آید آینه گردانی
مثه جدشه توی حکومتش
واسه پابرهنه‌ها حرف داره توی جلسه نشست خبریش
گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن
گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن
وقتی باشه دیگه هیچ مزرعه ای، لب به پاییز و ملخ نمیزنه
من من من بی‌من شده در من شده مجنون / من من من در تن به تن تن شده تنها
ما باید دنیا رو آماده کنیم
عباس کیقبادی شاعر بعدی بود که درجایگاه قرار گرفت و این شعر را خواند:
وی در ادامه افزود: اول معرفی مهدی موعود به عنوان تنها مصلح جهان است. دوم به تصویر کشیدن ولایت تکوینی حضرت است و سوم تبین رسالت‌های جهانی حضرت ولی عصر است.
بدون میکروفونای رنگارنگ
یکی تو شلوغی «وال استریت»
خلاصه به فکر انسانیته
پایان نمی‌گیرد راهی که او دارد/ آغاز آیینه است پایان حیرانی است