مشخص نبودن برگزاری نماز عید قربان در مصلاها که در زبان ترکمنی به آن عیدگاه می گویند سبب شده تا هنوز جنب و جوشی مانند سالهای قبل برای آیین کر در عیدگاه و مصلی ها دیده نشود .
عیدقربان یکی از مناسبتهای مورد احترام ترکمن ها محسوب می شود که در زبان ترکمنی به آن “قربانلق” میگویند.
پشتی های ترکمن ها، قالیچه ها. و نمدها با الکل آشنا می شوند تا شاید اهالی خانه بتوانند از اقوام و نزدیکان خود بدون دغدغه انتقال و ابتلا به کرونا برای دقایقی پذیرایی کنند.
به ظاهر امسال ترکمن ها باید رسومی مانند گرفتن روزه یا “قربان شور” و یا تاب بازی “هندیلیگ” را فراموش کنند و نوعروسان هم فقط با پوشیدن لباس های مخصوصی در خلوت و تنهایی به جشن و شادمانی بپزدازند تا به طور کامل مزاحمت کرونا، از دیار صحرا رخت بر بندند.
قربانی شور از جمله آیینهای رسمی است که مردان و زنان ترکمن شب قبل از عید قربان انجام داده و با غسل و شستشوی خود با طهارت و پاکی به سراغ و استقبال عید می زوند.
در سال های قبل، شستن قالیچه ترکمن و چارقدها بیشتر مد نظر زنان ترکمن و کاری تقریبا تشریفاتی به شمار می رفت اما امسال بیش از شستشو، ضدعفونی کردن خانه ها مورد توجه قرار می گیرد.
جدا از گرانی بازار و کسادی کسب و کار، ضرورت حفظ ملاحظات بهداشتی امکان برگزاری این رسم ها را بسیار ضعیف کرده است.
دید و بازدیدهای چند روزه، نونوار کردن البسه و منازل قربانی گاو(اویله) و گوسفند (توقلی) از جمله آداب ترکمن ها در عید قربان است که کرونا امکان برگزاری برخی از آنها را نمی دهد و در این شرایط تغییرات اساسی در اجرای آن بسیار محتمل است.