به گزارش خبرنگار نفت خبرگزاری برنا، ایران کشوریست که حدود ۷ درصد از منابع طبیعی جهان در اختیار دارد که در این میان میزان ذخایر ثابت‌شده گاز طبیعی کشور ۱۷ درصد و میزان ذخایر ثابت‌شده نفت خام متعارف کشور ۱۱ درصد از کل جهان می‌باشد. به عبارتی ایران ۱۷ برابر بیشتر از سهم عادلانه‌ای که از گاز طبیعی باید نصیبش می‌شد را داراست. پس سیاست‌گذاری استفاده بهینه از گاز طبیعی باید ۱۷ برابر نسبت به دیگر حامل‌های انرژی در کشور ارجحیت داشته باشد.
مصرف CNG از سال ۱۳۹۱ تا کنون تقریبا ثابت شده بود و حتی در طی چند سال گذشته با کاهش مواجه بود. علت عمده این موضوع، کاهش اختلاف قیمت بنزین و CNG و افزایش عمر ناوگان CNG و کاهش شدید تولید خودروهای دوگانه سوز بود. همین عوامل نیز سبب توقف رشد سریع تولید و تبدیل خودروهای دوگانه‌سوز و تمایل کمتر بخش خصوصی برای ساخت جایگاه‌های عرضه CNG شد و از ظرفیت ۴۰ میلیون مترمکعبی جایگاه های CNG تنها حدود ۲۰ میلیون مترمکعب مورد استفاده قرار می گرفت.
ابتکارات دولت سیزدهم برای ترویج CNG
دولت سیزدهم اهمیت CNG را به عنوان یک سوخت جایگزین مناسب تشخیص داده و ابتکاراتی را برای ترویج استفاده از آن به اجرا گذاشته است. این‌ها شامل برنامه‌هایی برای اولویت‌بندی CNG برای ناوگان تاکسیرانی و ارائه رایگان تعمیر مخازن CNG است. این اقدامات با هدف ایجاد انگیزه برای پذیرش CNG به عنوان منبع سوخت و تشویق استفاده از زیرساخت‌های CNG موجود است. برای حمایت از این تلاش‌ها، ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و بهبود نظام مالی کشور به تصویب رسیده و وزارت نفت را موظف می‌کند زیرساخت‌های CNG ایران را توسعه و گسترش دهد، به ویژه در شهر‌های بزرگ و جاده‌های اصلی بین شهری. با افزایش در دسترس‌بودن جایگاه‌های سوخت‌گیری CNG و بهبود دسترسی، هدف دولت کاهش مصرف بنزین و ترویج استفاده از CNG به عنوان انتخاب سوخت اولیه است.
مطالعه بر روی CNG از سال ۱۳۷۹ در ایران شروع شد و استانداردهای مربوط به خودروهای دوگانه‌سوز نیز به طور همزمان در دست تدوین قرار گرفت. از سال ۱۳۸۱ و با شروع تبدیل کارگاهی خودروهای بنزینی با تسهیلات ویژه، سه جایگاه سوخت‌گیری CNG نیز به صورت آزمایشی راه‌اندازی شد. در سال ۱۳۸۲ عملیات توسعه CNG به کل کشور تعمیم یافت و جایگاه‌ها با استفاده از تسهیلات مختلف در سراسر کشور رشد کردند. حمایت‌ها نیز از ساخت داخل افزایش یافت به طوری که در سال ۱۳۸۴ اولین کارخانه تولید مخازن CNG در کشور راه‌اندازی شد و اکنون 8 کارخانه سازنده مخازن CNG و بیش از ۲۴۸۰ باب جایگاه در کشور موجود است که در مقایسه با ۴۰۰۰ باب جایگاه بنزین دارای ظرفیت مناسبی می باشد.
رشد چشمگیر مصرف CNG در کشور همزمان شد با بالاترین میزان مصرف بنزین در سال ۱۳۸۵ و اجرای طرح سهمیه‌بندی به همراه توسعه CNG سبب شد تا مصرف بنزین کاهش محسوس یابد و ۱۰ سال بعد یعنی در سال ۱۳۹۵ به همان میزان سال ۱۳۸۴ برسد. از سال ۱۳۸۴ و با ورود جدی CNG به سبد سوخت کشور، گاز طبیعی توانست با جایگزین شدن به جای بنزین، مصرف بنزین را مهار کرده و واردات بی‌رویه بنزین را تا حد خوبی کاهش دهد که این مهم تاکنون سبب صرفه‌جویی بیش از ۴۵ میلیارد دلاری در واردات بنزین شده است. در سال ۱۳۹۱ که کشور نیاز به واردات بنزین داشت، سهم CNG در سبد سوخت خودروهای سبک کشور تا ۲۵% نیز افزایش یافت.
اهمیت CNG به عنوان سوخت جایگزین بنزین
برای رفع عدم‌تعادل در مصرف و تولید بنزین، دولت فعلی بر ترویج استفاده از CNG به عنوان سوخت جایگزین تمرکز کرده است. CNG در مقایسه با بنزین سوخت پاک‌تری است که منجر به کاهش آلاینده‌ها و بهبود کیفیت هوا می‌شود و یک راه‌حل مناسب برای کاهش اثرات زیست‌محیطی حمل‌ونقل و کاهش ردپای کربن ایران ارائه می‌دهد. علاوه بر این، توسعه زیرساخت‌های CNG و استفاده از خودروهای با سوخت CNG می‌تواند به کاهش فشار بر عرضه بنزین و کاهش نیاز به واردات پرهزینه کمک کند.با تنوع بخشیدن به گزینه‌های سوخت در دسترس مصرف‌کنندگان، ایران می‌تواند به امنیت انرژی بیشتری دست یابد و انعطاف‌پذیری اقتصادی خود را افزایش دهد.
انتهای پیام/