به گزارش خبرگزاری برنا، یکصد و یازدهمین نشست علمی-تخصصی با مدیریت علمی علیرضا محمودی، “حسابرس کل مالیاتی دیوان محاسبات کشور” و سخنرانی حبیب جبّاری، “معاون امور برنامه ریزی، نظارت و آمایش سرزمین سازمان برنامه و بودجه کشور”، محمّدرضا رشیدیان،” رئیس گروه نظام های بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد امور هماهنگی و تلفیق بودجه سازمان برنامه و بودجه کشور” و دکتر فرهاد میربلوک “پژوهشگر و صاحب نظر حوزه مدیریت مالی عمومی و عضو هیئت مدیره شرکت های فناور دانشگاه الزهرا (س)” برگزار شد.
وی در پایان ضمن اشاره به اینکه باید در دستگاه ها به زبان واحد داده و اطلاعات برسیم خاطر نشان کرد: اینکه 2 دستگاه در یک قوه با زبان های مختلف، داده های جمع آوری می کند یک خطا است که باید به سرعت مرتفع شود. تا تفریغ با همان زبان مشترک به لحظه بتواند اجرا شود و این یک حرکت موثر است.
وی خاطر نشان کرد: گفتمان بودجه هدف محور به دنبال ایجاد ساز وکارهای در بودجه است تا تضمینی ایجاد کند که در پس این تضمین تحقق اهداف توسعه ای کشور پیگیری شود.
رشیدیان در خاتمه گفت: وظایف دستگاه های اجرایی و وظایف دولت در واقع دولت را از اهداف خود جا گذاشته است.
وی با اشاره به سازمان های همکار در امور مالی عمومی دولت گفت: اگر زبان واحد مالی را بتوانیم در کار گروه همکار این سازمان ها ایجاد کنیم برنامه می تواند در لحظه به بودجه، و بودجه در لحظه به اجرا، و اجرا می تواند در لحظه به نظارت مونجر شود. و پاسخگویی واقعی ایجاد خواهد شد. لذا ایجاد ابر داده با وجود منابع و سرورهای موجود و شرکت ها و دستگاه های دولتی ظرف دوسال ممکن است و این امر به شفافیت واقعی کمک می کند و در واقع ساختار طبقه بندی بودجه نیز جزئی از این ابر داده خواهد بود. باید توجه داشت که این ساختار ابری نیازمند تشخیص است نه با برنامه نویسی.
جباری با اشاره به سولات اصلی در این ارتباط ادامه داد: در برنامه ششم توسعه در جزء 2 بند الف ماده 27 تکلیف دولت ارتقای شفافیت و هدفمندی بودجه های سنواتی عمرانی روستایی و عشایری بوده است. لذا باید برای تحقق این امر به اصلاح ساختار طبقه بندی بودجه توجه ویژه ای می شد و جالب است بدانید این مدل در برنامه هفتم هم پیگیری می شود. با وجود این سابقه و افق مقابل، حال باید پرسید آیا ما در مسیر اصلاح بودجه حرکت می کنیم یا خیر؟
در ابتدای این نشست علیرضا محمودی، “حسابرس کل مالیاتی دیوان محاسبات کشور” به عنوان مدیر علمی نشست ضمن تبریک فرارسیدن ایام الله دهه فجر ابراز امیدواری کرد: این نشست ها و همایش ها منجر به اصلاح فراینده های حکمرانی در کشور بشود.
وی در پایان سخنان خود خاطر نشان کرد: شاید بودجه باید دوسالانه تعریف شود تا دولت ها بتوانند به اهداف خود در یک بازه زیمانی منطقی دست پیدا کنند.
وی ضمن اشاره به کار مشترک خود با دکتر جباری در خصوص اصلاح بودجه ریزی نتیجه محور خاطر نشان کرد:کلید برنامه ریزی مبتنی بر نتیجه حرکت با ابزار طبقه بندی کوفگ خواهد بود. در واقع این طبقه بندی از پراکندگی جلوگیری می کند و به شفافیت هرچه بیشتر را در روند بودجه ریزی به وجود خواهد آورد.
محمودی ادامه داد: دولت به عنوان واحد اجرای حاکمیت ابزار خود را در بودجه تعریف کرده است لذا اگر مقرر باشد تغییری در ساختار ها ایجاد شود می بایست این تغییرات را در بودجه ملاحظه کنیم.
وی با بیان اینکه برنامه نتیجه محور باید در ابتدا نتیجه را درست تعریف کرده باشد و به شبکه ذینفعان نگاه دقیقی داشته باشد ادامه داد: برنامه ریزی نتیجه محور فقط یک ابزار نیست بلکه فلسفه و راهبرد است. در واقع نگاه برنامه ریزی نتیجه محور همانند مثال نگاه آمایش سرزمین است. اگر تفکر آمایشی و نتیجه محوری نداشته باشیم به این سمت نیز نمی توانیم حرکت کنیم.
وی ضمن اشاره به مدل برنامه نتیجه محور خاطر نشان کرد: در واقع مدیریت نتیجه محور و برنامه ریزی نتیجه محور نتیجه این مدل برنامه ریزی است. این مدل از ابتدا به نتیجه نهایی توجه دارد و در هر گامی با نگاه مهندسی معکوس از ابتدا در پی رسیدن به اهداف و نتایج مشخص گام بر می دارد.
وی با بیان ابعاد و چرایی طبقه بندی “کوفوگ” به عنوان وظایف دولت ها در قبال شهروندان ادامه داد: استفاده از این مدل در کنار برنامه ریزی نتیجه محور، تضمین های کیفیتی را در مدل برنامه ریزی فراهم می کند تا برنامه به نتایج مطلوب و مورد نظر دست پیدا کند.
این پژوهشگر حوزه مدیریت مالی ضمن تاکید بر اهمیت معماری داده های مالی گفت: اگر معماری داده های مالی پویا طراحی شود می توانیم به گزارشگری جامع دست پیدا کنیم و در واقع ما از گزارشگری مالی باید به سمت گزارشگری جامع حرکت کنیم، گزارش گری جامع به معنای این است که باید ملاحظه کنیم تصمیم ما هم اکنون چه نتایجی را بر محیط زیست و … کشور خواهد گذاشت.
این فعال حوزه سیستم های اطلاع رسانی مالی گفت: این عدم یکپارچگی در حالی است که بخش خصوصی کشور با زیر ساخت های موجود این امکان را دارد که این یکپارچه سازی و زبان واحد را در دستگاه های کشور ایجاد کند و این اقدام نیازمند یک نگاه راهبردی در ذهن سیاستگذار است. در واقع یکپارچگی اطلاعات زمان را به کارشناسان می دهد که به تحلیل اطلاعات بپردازند نه جمع آوری اطلاعات.
وی ضمن توجه به تلاش های صورت گرفته در خصوص سامانه ها اطلاعات مالی کشور گفت: برنامه ریزی، اجرا و کنترل وظیفه یک نظام برنامه ریزی درست است. به موقع بودن اطلاعات مهمترین رکن تصمیم گیری خواهد بود.
لازم به ذکر است یکصد و یازدهمین نشست علمی-تخصصی خود را با عنوان”اصلاح طبقه بندی ردیف های بودجه”روز چهارشنبه 19 بهمن ماه 1401، از ساعت 10 الی 12، به همت دفتر آموزش مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری برگزار شد
وی ضمن انتقاد از حرکت های غیر یکپارچه در حوزه انفورماتیک دستگاه های مختلف نظارتی و اجرایی گفت: به دلیل تنوع در سیستم ها، داده های به صورت بیات شده و غیر زنده به دست سیاستگذار می رسد.
میربولک با اشاره به اهمیت تحلیل و تشخیص درست قبل از برنامه ریزی گفت: ما در حالی که در لبه فناوری در حرکت هستیم از این امکان به درستی استفاده نمی کنیم. لذا باید به مرحله تشخیص توجه ویژه ای شود. طبقه بندی نیازمند نگاه ذینفع است نه اینکه از دستگاه ها برنامه گرفته شود. مدل شناور طبقه بندی و خود نظم دهی، می تواند کاستی های هرگونه طبقه بندی را در یک فرایند یکساله رفع کند.
وی خاطر نشان کرد: لازم به ذکر است که بودجه باید در مجموع در اختیار تحقق اهداف باشد و اگر این اتفاق محقق نشده نیازمند تلاش بیشتر است.
جباری با اشاره به 12 محورکلیدی برنامه هفتم خاطر نشان کرد: هزینه های دولت باید مبتنی بر اهداف مشخص باشد. در دهه 80 شروع بحث های “کوفوگ” بود که این مدل به تصویب سازمان ملل متحد نیز رسیده است. و این مدل حساسیت دستگاه ها را کم می کند و مجموعه وظایف دستگاه ها در نسبت با نتایج مورد توجه قرار می دهد.
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف