با وجود اینکه در ایران حدود 40 ساختار زمین شناسی با پتانسیل ذخیره‌سازی وجود دارد، تنها 1.7 درصد ذخیره‌سازی گاز صورت می‌گیرد. این در حالی است که ظرفیت ذخیره‌سازی در کشورهای اروپایی به طور میانگین 22درصد، روسیه 19 درصد و آمریکا 16 درصد است. با این حال با بهره‌برداری از 40 پروژه مذکور می‌توان بخش قابل توجهی از کسری 200 میلیون متر مکعبی زمستان را پوشش داد.
ارسال به دیگران
|
ذخیره سازی از راه‌های به صرفه در راستای جبران ناترازی گاز در زمستان است به طوری که بزرگترین کشورهای تولیدکننده گاز نیز بخش اعظمی از گاز خود را به وسیله ذخیره‌سازی تامین میکنند.
یکی از راه‌های کنترل ناترازی، استفاده از ظرفیت ذخیره‌سازی گاز در فصول گرم و استفاده از آن در فصول سرد، به عنوان راه‌حلی مطمئن در دنیا است. از این رو ذخیره‌سازی زیر زمینی گاز طبیعی (UGS)، ذخیره به صورت مایع (LNG) یا ذخایر هیدرات گازی (NGH) از متداول روش‌های ذخیره سازی در دنیا محسوب می‌شوند.
شایان ذکر است که مجموع ظرفیت ذخیره سازی گاز در دنیا 422 میلیارد متر مکعب با توان تخلیه 7286 میلیون متر مکعب در روز است. از طرفی طبق گزارش موسسه مطالعاتی سولوشن با عنوان “ذخیره‌سازی گاز؛ گزینه مطمئن جبران ناترازی”، «80 % این ظرفیت، در مخازن تخلیه‌شده گاز و نفت و مابقی در مخازن آبده و گنبدهای نمکی است. در اوایل 2020 ، 58 پروژه ذخیره سازی با ظرفیت 41 میلیارد متر مکعب در دست احداث بودند که 41 % آن‌ها در چین قرار دارد. علاوه بر این 97 پروژه آتی با ظرفیت 82 میلیون متر مکعب نیز در دنیا برنامه‌ریزی شده است.»
طبق گزارش موسسه مطالعاتی سولوشن “با فرض لزوم تحویل روزانه 20 میلیون متر مکعب گاز در 3 ماه سرد سال، ذخیره سازی در مخازن تخلیه شده موجود در کشور و تحویل گاز به واحدهای پتروشیمی نهایتا قیمتی معادل 19 سنت خواهد داشت (5 سنت هزینه ذخیره سازی + 14 سنت قیمت فروش گاز). علاوه بر هزینه کم‌تر، از منظر ریسک نوسانات قیمت گاز یا امنیت تأمین گاز، ذخیره سازی گزینه‌ای مطمئن تر از بقیه گزینه هاست.
به گزارش خبرنگار نفت خبرگزاری برنا، بررسی آمار نشان می‌دهد که مصرف گاز کشور در ماه‌های سرد سال 7 برابر بیشتر از مصرف تابستان کشور است و این در حالی است که سبد انرژی کشور محدود بوده از طرفی در بحث تولید نیز کشور بیش از این اندازه توان تولید ندارد.
