انتهای پیام/
گیلآبادی در خصوص بیشتر باز کردن پای سرمایهگذارها در تئاتر گفت: برعکس نگاه بسیاری از دوستان معتقدم که تئاتر پر مخاطب است. انسداد برخی از رسانهها و عدم بازآفرینی ماموریت تازهی آنها و حتی سیاستگذاریهای غلط در مدیوم سینما و… موجب شده است که تئاتر مورد اقبال بیشتری قرار بگیرد. از سوی دیگر به دلیل رشد فکری، فرهنگی و کتابخوان شدن بخشی از جامعه افراد گرایش بیشتری به تئاتر پیدا کردهاند که این موجب ماهیت رونق تئاتر میشود.
کارگردان نمایش «عاشقانههای خیابان» عنوان کرد: یکی دیگر از مسائلی که سرمایهگذاری تئاتر را در دنیا ارجمند میکند به وجود آمدن فضای سوشال مارکتینگ(بازاریابی اجتماعی) است که در فضای تئاتر وجود دارد. این بازاریابی اجتماعی_اغنایی که درون تئاتر وجود دارد آن را با سایر فضاهای هنری متفاوت میکند. چون تئاتر هنری دوسویه، اغنایی و رو در روست. پس بازاریابی اجتماعی آن هم متفاوت میشود.
او ادامه داد: نکتهی دیگری که در سرمایهگذاری تئاتر وجود دارد این است که تئاتر اساسا یک هنر جمعی است بنابراین هنر جمعی اعتبار خودش را به مخاطره نمیاندازد و این فضای جمعی و ارتباطات است که قدرت تئاتر را بیبدیل میکند. میتوانیم حدود ۱۵ سویه متفاوت برای سرمایهگذاری در تئاتر بشمارم که من در کتاب ارتباطات با تئاترم به آنها اشاره کردهام و مفصل درباره آن صحبت کردهام.
او در آخر گفت: از آنجایی که این روزها رسانههای ما الاخصوص رسانههای تصویری از ماهیت واقعی خودشان فاصله گرفتهاند تئاتر به شدت رشد و خودش را با نیازهای جامعه یکی کرده است. به همین دلیل سرمایهگذاری بخش خصوصی میتواند با ماهیت سیاستگذاری درست شکل بگیرد. بخش خصوصی اگر مورد حمایت قرار بگیرد و دولت آن را رقیب خودش نداند ما رشد بیشتری را در این حوزه خواهیم دید.