پم وروورت می‌گوید: اگر موقعیت مشتری ثابت بماند، اما شکل مدار آن تغییر کند، در واقع می‌تواند قابلیت سکونت این سیاره را افزایش دهد. بسیاری متقاعد شده‌اند زمین مظهر یک سیاره قابل سکونت است و هر تغییری در مدار مشتری که سیاره عظیمی است، می‌تواند برای زمین بد باشد.
در حالی که تلسکوپ‌های کنونی به اندازه کافی قدرتمند هستند تا برون‌مرکزی مدار سیارات فراخورشیدی را تعیین کنند، اما برای اندازه‌گیری انحراف این سیاره‌ها به خوبی مجهز نیستند. این بدان معناست که ستاره شناسان در حال کار بر روی روش‌هایی هستند که می‌تواند به تعیین این موضوع کمک کند.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ تغییر در مدار مشتری می‌تواند سطح زمین را حتی از آنچه که هست برای زندگی مهمان‌نوازتر کند.
دانشمندان دریافتند اگر مشتری بسیار نزدیکتر از فاصله کنونی آن در حدود ۴۶۱ میلیون مایل (۷۴۲ میلیون کیلومتر) به خورشید باشد، می‌تواند باعث کج شدن شدید زمین شود. این باعث می‌شود سیاره ما نور خورشید کمتری دریافت کند، به این معنی که سطح وسیعی از سیاره ما دمای زیر انجماد را تجربه خواهد کرد.
سیاراتی که مدار دایره‌ای بیشتری دارند، فاصله ثابتی از ستاره خود حفظ می‌کنند، در حالی که مدار‌های غیرعادی‌تر، سیارات را در نقاط مختلف آن مدار به ستاره‌هایشان نزدیکتر و دورتر می‌کنند. نزدیکی به یک ستاره تعیین می‌کند که چقدر تابش دریافت می‌کند و چگونه قلب می‌شود، به این معنی که بر آب و هوای یک سیاره تاثیر می‌گذارد.
