غفاری ادامه داد: همان‌طور که گفتید گاهی روی یکسری اسامی حساسیت‌های خاصی وجود دارد. مثلاً ممکن است شخص خاصی آن نام را داشته باشد، پس آن را انتخاب نمی‌کنیم، چون ممکن است این تلقی پیش بیاید که منظور ما آن شخص خاص است. البته نویسندگان کم‌وبیش خودشان در جریان هستند و این مسائل را پیشاپیش در نظر می‌گیرند و گاهی مایل‌اند نام شخصیت آن‌قدر خاص باشد که در یاد بماند.
او در ادامه در خصوص این‌که چگونه و براساس چه فاکتورهایی نام‌های شخصیت‌های داستانش را انتخاب می‌کند گفت: وقتی خودم مشغول نوشتن هستم دیگر روی انتخاب اسم و این‌که چه نامی باید انتخاب کنم تمرکز نمی‌کنم، چون شخصیتی که می‌نویسم را می‌شناسم، پس معمولاً اولین اسمی را که به ذهنم برسد انتخاب می‌کنم. سراغ کلیشه‌ها نمی‌روم و مایل نیستم با نام، تیپ‌سازی کنم. این تنزل دادن شخصیت است. برای نمونه این‌که بگوییم اگر شخصیت فیلم ما در خانواده‌ای متمول و ثروتمند زندگی می‌کند، پس نامش می‌تواند (ساسان) باشد، ولی اگر در جنوب شهر زندگی کند نمی‌تواند، صحیح نیست. من این کار را نمی‌کنم، چون تبدیل به کلیشه می‌شود. درواقع با توجه به شناسنامه‌ای که شخصیتم دارد نامش را انتخاب می‌کنم و تمرکزم بر باورپذیری است.
