بررسی نگرشها و روشها در رویارویی مسئولین مربوطه نشان میدهد قاعدهمندی در اصلاح وضعیت پیشین وجود ندارد و نهادهای مسئول هنوز به تصویری روشن از تحولات جمعیتی و علتها و پیامدهای آن دست نیافتهاند و به شکلی روشمند با آن روبهرو نشدهاند. حال در ادامه تنها به برخی از جنبههای این موضوع اشاره میکنیم.
همچنین یکی از مهمترین مشکلات در این زمینه به مسئله تدوین بودجه برمیگردد. به عنوان مثال پس از گذشت چند سال بسیاری از بندهای سند شورای عالی انقلاب فرهنگی[3] به دلیل داشتن بار مالی و البته عدم ضمانت قانونی، اجرا نشده است. این درحالی است که در سال 1392 با وجود تصویب این سند و همچنین تغییر رویکرد کلی نظام ، بودجهای بالغ بر 133 میلیارد ریال به برنامه کنترل جمعیت اختصاص یافت.
به گزارش خبرگزاری برنا؛ موضوع جمعیت و تحولات آن ارتباط چشمگیری با سایر حوزهها و موضوعات دارد و کاهش یا افزایش باروری به عنوان یکی از شاخصهای جمعیت میتواند تاثیرات قابل توجهی در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برجای بگذارد. این موضوع در کنار تحولات شتابان جمعیتی در سده های اخیر در جهان، موجب توجه جدی سیاستگذاران به این موضوع شده است.
کشور ایران نیز از این موضوع مستثی نبوده و از اوایل دهه 1340 روند کاهشی جمعیت ایران آغاز شده و به جز برهه کوتاهی در ابتدای انقلاب، همین روند را حفظ کرده و سیاستهای عمومی نیز مقوم آن بوده است. لکن رسیدن آمارهای باروری به کمتر از حد جایگزینی در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود موجب تردیدهایی در زمینه این سیاستها شد و گفتوگوهای جدیدی در زمینه تحولات جمعیتی در کانون های کارشناسی و مدیریتی کشور شکل گرفت. با اشاره مقام معظم رهبری در همین سالها به لزوم بازنگری در سیاستهای جمعیتی و ضرورت برنامهریزی برای رشد جمعیت، سیاستهای کلی نظام در این زمینه دچار تغییر شد و تلاش برای افزایش جمعیت در دستور کار قرار گرفت.
میزان باروری نیز در سال گذشته در 9 استان زیر 1.5 درصد بوده و در 18 استان بین 1.5 تا 1.9 قرار داشته است. یکی از مسائل اساسی که موجب عدم پیشرفت جدی در این زمینه شده، ضعف و عدم هماهنگی لازم در حوزه سیاستگذاری بوده است.
با این وجود مشاهده میشود بیشتر برنامه و سیاستها در این مسئله مانند سند «راهبردها و اقدامات ملی مربوط به جلوگیری از کاهش نرخ باروری» مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی و یا حتی طرح «جمعیت و تعالی خانواده» _هرچند توجه بیشتر به موضوعات فرهنگی داشته_ متمرکز بر مسائل اقتصادی است و به حوزههای دیگر مانند فرهنگ به شکل کلی و مبهم پرداختهاند.