این پژوهشگر اضافه کرد: از آنجایی که گیاه در حال رشد است و در حال رشد حتما گرهها باز خواهد شد، بنابراین گره نمیتواند در سبزه بماند، مگر آنکه برگها و ساقهایش بشکند.
وی خاطرنشان کرد: در گذشته مادران و پدرانمان، سبزههای نوروزی خود را به صحرا میبردند و برای احترام به زمین و گیاه، آن را در خاک می کاشتند اما امروزه سبزهها در طبیعت و خیابانها رها شده است.
وی عنوان کرد: در روز سیزده بدر کسانی که از خدا فرزند میخواهند و یا خواستههای دیگری دارند، به سبزه گره میزنند تا خداوند مشکلات و خواستههایشان را برآورده کند.
این فعال فرهنگی، یادآور شد: نحوه اجرای این جشن، همانند بسیاری از دیگر آیینهای ایرانی، از شیوه اصیل و باستانی خود دور شده و به شکل فعلی آن، دارای سابقه تاریخی در ایران نیست.
وی با بیان اینکه روز 13 بدر را روز رفع کردن نحسیها هم نامیدند، افزود: مردم میخواهند با سیزده به در شومیها را به طبیعت برگردانند و اعتقاد دارند که این گرههای زندگی باید به طبیعت برگردانده شود.
وی تصریح کرد: سیزده بدر امروزی تنها نامی از یک جشن کهن را دارد و هیچ شباهتی به آیین کهن و یادگار نیاکانمان ندارد.
سعید قربانی فعال حوزه فرهنگی با بیان اینکه باورهای مرتبط با بخت و تقدیر، از اعتقادهای بسیار کهن و همچنان زنده و پایدار «زروانی» ایرانیان در سیزده بدر نیز سرچشمه میگیرد، گفت: افراد بسیاری یک واقعه نیک یا بد را در نخستین روز هر اتفاقی به کل آن روز یا واقعه تعمیم میدهند.
قربانی افزود: در روز 13 بدر گروههای کوچک خانوادگی برای بهرهگیری از طبیعت آیینهای این روز را همراه با بازیهای گروهی، ترانهها و رقصهای دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراکپزیهای عمومی، بادبادک پرانی، سوارکاری، نمایشهای شاد، هماوردجوییهای جوانان و آب پاشی و آب بازی به در می کنند.
مهدوی در باره علت اینکه مشکلات و خواستههای خود را با گره زدن سبزه بیان میکنیم، چیست؟ گفت: رفع مشکلات با گره زدن به سبزه نشان دهنده آن است که مردم اعتقاد داشتند که خداوند زمین و آنچه که در کائنات است را آفریده و اگر گرهای در کارشان میافتد، به خاطر چینش کائناتی است، به همین دلیل در این چینش کائناتی از ستارگان بیشتر الهام میگرفتند و ایامی را قمر در عقرب و فعل سعد (سعد به معنی خوب و فرخنده) میخواندند.
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف