هیجدهم ذی‌الحجه یادآور واقعه‌ای تاریخی است که در آن رسول خدا(ص) به امر خداوند متعال حضرت علی(ع) را به‌عنوان خلیفه و جانشین خود در منصب امامت و ولایت امت منصوب کرد، تا ترازو شاخص حاکم اسلامی برای همه مسلمانان تبیین شود و در حافظه تاریخی بماند و چراغ راه امت پیامبر(ص) تا آخر باشد هر چند که بعد از رحلت پیامبر گرامی اسلام(ص) بخشی از مسلمانان به پیام این واقعه مومن ماندند و تا پای جان برای تثبیت پیام غدیر تلاش کردند اما بسیاری هم متوجه پیام آسمانی غدیر نشدند و با ذهن بشری خود به تحلیل واقعه پرداختند تا کارآمدی تدبیر الهی پیامبر اسلام در لابه‌لای هیاهوها دیده نشود و امت پیامبر از ثمره شیرین و گوارای آن بی‌بهره بمانند.
اهمیت این مطلب را از نزول آیه 67 سوره مائده به‌خوبی درک می‌کنیم “یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرین”، پیامبر گرامی اسلام(ص) هم فرمان خداوند را ابلاغ کرد من کنت مولاه فعلی مولاه
بر همه کسانی که تریبونی در اختیار دارند و شنونده‌ای، مخصوصا مبلغین و سخنرانان و مداحان گرانقدر لازم است که پیام غدیر را به جامعیت بیش تری به ویژه برای نسل جوان بازگو کنند و بعضی شبهات را که از ناحیه مغرضین و غافلین و جاهلین راجع به مساله ولایت مطرح می‌شود عالمانه پاسخ گویند.